بیماری کرون را بیشتر بشناسید ! علائم ، علل و راه های درمان آن

بیماری کرون

بیماری کرون نوعی بیماری التهابی روده است. کرون بیشتر در روده کوچک و روده بزرگ رخ می دهد. این بیماری می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش (GI) ، از دهان تا مقعد را تحت تاثیر قرار دهد ، هم چنین می تواند برخی از قسمت های دستگاه گوارش را درگیر کند و قسمت های دیگر را تحت تاثیر قرار ندهد. دامنه شدت کرون خفیف تا ناتوان کننده است.

علائم بیماری متفاوت است و می تواند در طول زمان تغییر کند. در موارد شدید، این بیماری می تواند منجر به عودها و عوارض تهدید کننده زندگی شود. در حالی که هیچ درمان شناخته شده ای برای بیماری کرون وجود ندارد، درمان ها می توانند علائم و نشانه های آن را تا حد زیادی کاهش دهند و حتی باعث بهبود طولانی مدت و بهبود التهاب شوند.

علائم کرون

علائم بیماری کرون اغلب به تدریج ایجاد می شود. برخی علائم نیز ممکن است در طول زمان بدتر شوند. اگرچه ممکن است، اما به ندرت پیش می آید که علائم به طور ناگهانی ایجاد شوند. اولین علائم بیماری کرون می تواند شامل موارد زیر باشد:

اسهال
گرفتگی شکم
خون در مدفوع
تب
خستگی
از دست دادن اشتها
کاهش وزن
احساس نیاز مکرر به حرکات روده

گاهی اوقات علائم این بیماری با علائم بیماری دیگری مانند مسمومیت غذایی، ناراحتی معده یا آلرژی اشتباه گرفته می شود. در صورت تداوم هر یک از این علائم باید به پزشک مراجعه شود. . علائم ممکن است با پیشرفت بیماری شدیدتر شوند. علائم شدیدتر شامل :

فیستول پری آنال، که باعث درد و تخلیه در نزدیکی مقعد می شود
زخم هایی که ممکن است در هر جایی از دهان تا مقعد ایجاد شوند
التهاب مفاصل و پوست
تنگی نفس یا کاهش توانایی ورزش به دلیل کم خونی

علل

علت دقیق بیماری کرون ناشناخته است. در ابتدا تصور می شد رژیم غذایی و استرس باعث ایجاد آن می شود ، اما اکنون پزشکان بر این عقیه اند که این عوامل ممکن است باعث تشدید کرون شوند، اما باعث ایجاد بیماری نمی شوند. عوامل متعددی مانند وراثت و عملکرد نادرست سیستم ایمنی احتمالاً در ایجاد آن نقش دارند.

سیستم ایمنی

این امکان وجود دارد که یک ویروس یا باکتری باعث بیماری کرون شود. با این حال، دانشمندان هنوز چنین محرکی را شناسایی نکرده اند. هنگامی که سیستم ایمنی بدن سعی می کند با میکروارگانیسم مهاجم مبارزه کند، یک پاسخ ایمنی غیر طبیعی باعث می شود که سیستم ایمنی به سلول های دستگاه گوارش نیز حمله کند.

وراثت

کرون در افرادی که اعضای خانواده آنها مبتلا به این بیماری هستند شایع تر است، بنابراین ژن ها ممکن است در مستعدتر کردن افراد نقش داشته باشند. با این حال، اکثر افراد مبتلا به بیماری کرون سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای بیماری کرون شامل موارد زیر است:

سن :

بیماری کرون در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما احتمال ابتلا در جوانی بیشتر است. اکثر افرادی که به بیماری کرون مبتلا می شوند قبل از 30 سالگی تشخیص داده می شوند.

قومیت:

اگرچه بیماری کرون می تواند هر گروه قومی را تحت تأثیر قرار دهد، سفیدپوستان بیشترین خطر را دارند، به ویژه افراد اروپای شرقی با این حال، بروز بیماری کرون در میان سیاهپوستان ساکن آمریکای شمالی و بریتانیا در حال افزایش است.

سابقه خانوادگی :

اگر یکی از بستگان درجه یک مانند والدین، خواهر و برادر یا فرزندان به این بیماری مبتلا باشد، افراد دیگر در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

سیگار کشیدن :

سیگار کشیدن مهم ترین عامل خطر قابل کنترل برای ابتلا به بیماری کرون است.

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی:

ایبوپروفن ، ناپروکسن سدیم، دیکلوفناک سدیم و سایر داروها. در حالی که آنها باعث بیماری کرون نمی شوند، می توانند منجر به التهاب روده شوند که بیماری کرون را بدتر می کند.

عوارض

بیماری کرون منجر به یک یا چند مورد از عوارض زیر می شود.

انسداد روده

بیماری کرون می تواند کل ضخامت دیواره روده را تحت تاثیر قرار دهد. با گذشت زمان، قسمت‌هایی از روده می‌تواند زخم و باریک شود، که ممکن است جریان محتویات گوارشی را مسدود کند.

زخم ها

التهاب مزمن می تواند منجر به زخم های باز در هر نقطه از دستگاه گوارش ، از جمله دهان و مقعد و ناحیه تناسلی شود.

فیستول

گاهی اوقات زخم ها می توانند به طور کامل از طریق دیواره روده گسترش یافته و فیستول ایجاد کنند . فیستول می تواند بین روده و پوست یا بین روده و اندام های دیگر ایجاد شود. فیستول های نزدیک یا اطراف ناحیه مقعدی شایع ترین نوع هستند. هنگامی که فیستول در شکم ایجاد می شود، غذا ممکن است مناطقی از روده را که برای جذب لازم است دور بزند. فیستول ها ممکن است بین حلقه های روده، در مثانه یا واژن، یا از طریق پوست ایجاد شوند و باعث تخلیه مداوم محتویات روده به پوست شوند. در برخی موارد، فیستول ممکن است عفونی شود و آبسه ایجاد کند که در صورت عدم درمان می تواند تهدید کننده زندگی باشد.

شقاق مقعد

شقاق مقعد پارگی کوچک در بافتی است که مقعد را می پوشاند یا در پوست اطراف مقعد که در آن عفونت می تواند رخ دهد. اغلب با حرکات دردناک روده همراه است و ممکن است منجر به فیستول پری آنال شود.سوء تغذیه اسهال، درد شکم و گرفتگی عضلات ممکن است غذا خوردن یا جذب مواد مغذی کافی برای تغذیه را برای روده دشوار کند. همچنین ایجاد کم خونی به دلیل کمبود آهن یا ویتامین B-12 ناشی از این بیماری شایع است.

سرطان روده بزرگ

ابتلا به بیماری کرون که روده بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد. دستورالعمل های عمومی غربالگری سرطان روده بزرگ برای افراد بدون بیماری کرون نیاز به کولونوسکوپی هر 10 سال از سن 50 سالگی است.

لخته شدن خون

بیماری کرون خطر لخته شدن خون در سیاهرگ ها و شریان ها را افزایش می دهد.

سایر مشکلات سلامتی بیماری کرون می تواند مشکلاتی را در سایر قسمت های بدن ایجاد کند. از جمله این مشکلات می توان به کم خونی، اختلالات پوستی، پوکی استخوان، آرتریت و بیماری های کیسه صفرا یا کبد اشاره کرد.خطرات دارویی برخی از داروهای بیماری کرون که با مسدود کردن عملکرد سیستم ایمنی عمل می کنند، با خطر کمی برای ابتلا به سرطان هایی مانند سرطان لنفوم و پوست مرتبط هستند. آنها همچنین خطر عفونت را افزایش می دهند.کورتیکواستروئیدها می توانند با خطر پوکی استخوان ، شکستگی استخوان، آب مروارید، گلوکوم، دیابت و فشار خون بالا و سایر شرایط مرتبط باشند.

درمان کرون

هنوز درمانی برای بیماری کرون در دسترس نیست، اما این بیماری قابل مدیریت است. گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند شدت و فراوانی علائم را کاهش دهد.

داروها

انواع مختلفی از داروها برای درمان کرون در دسترس هستند. داروهای ضد اسهال و ضد التهاب معمولا استفاده می شود. گزینه های پیشرفته تر شامل داروهای بیولوژیک است که از سیستم ایمنی بدن برای درمان بیماری استفاده می کند.

برخی از پزشکان معتقدند که آنتی بیوتیک ها ممکن است به کاهش برخی از علائم کرون و برخی از محرک های احتمالی آن کمک کنند.

جراحي

اگر درمان‌های کمتر تهاجمی و تغییرات سبک زندگی علائم را بهبود نبخشد، ممکن است جراحی لازم باشد. برخی از انواع جراحی برای کرون شامل برداشتن بخش های آسیب دیده دستگاه گوارش و اتصال مجدد بخش های سالم است. سایر روش ها بافت آسیب دیده را ترمیم می کنند، بافت اسکار را مدیریت می کنند یا عفونت های عمیق را درمان می کنند.

رژیم غذایی

غذا باعث بیماری کرون نمی شود، اما می تواند باعث عود بیماری شود. یک برنامه غذایی که برای یک فرد مبتلا به بیماری کرون جواب می دهد ممکن است برای فرد دیگری جواب ندهد. این به این دلیل است که این بیماری می تواند نواحی مختلفی از دستگاه گوارش را در افراد مختلف درگیر کند.

تنظیم مصرف فیبر

برخی از افراد به رژیم غذایی با فیبر بالا و پروتئین بالا نیاز دارند. برخی دیگر، وجود باقیمانده مواد غذایی اضافی از غذاهای حاوی فیبر بالا مانند میوه ها و سبزیجات ممکن است عوارض دستگاه گوارش را تشدید کند.

محدود کردن مصرف چربی

بیماری کرون ممکن است در توانایی بدن برای تجزیه و جذب چربی اختلال ایجاد کند. این چربی اضافی از روده کوچک به روده بزرگ منتقل می شود که می تواند باعث اسهال شود.

محدود کردن مصرف لبنیات

در صورت ابتلا به بیماری کرون، بدن در هضم برخی از محصولات لبنی دچار مشکل شود. مصرف لبنیات می تواند منجر به ناراحتی معده، گرفتگی عضلات شکم و اسهال در برخی افراد شود.

نوشیدن آب کافی

بیماری کرون ممکن است بر توانایی بدن برای جذب آب از دستگاه گوارش تأثیر بگذارد. این می تواند منجر به کم آبی بدن شود. در صورت داشتن اسهال یا خونریزی، خطر کم آبی بدن زیاد است.

کلام پایانی

تحقیقات هنوز برای یافتن درمان‌های مؤثرتر و احتمالاً درمانی نهایی برای بیماری کرون ادامه دارد. اما علائم را می توان با موفقیت مدیریت کرد و بهبودی امکان پذیر است.پزشک می تواند بیمار را در یافتن داروهای مناسب، درمان های جایگزین و اقدامات سبک زندگی که می تواند کمک کند، راهنمایی کند.