انواع التهاب و علل ایجاد آن

همه چیز در مورد التهاب

التهاب بخشی از مکانیسم دفاعی بدن است و در روند بهبودی نقش دارد. هنگامی که بدن فرد عامل خارجی را تشخیص می دهد ، یک واکنش بیولوژیکی را برای از بین بردن آن آغاز می کند. مهاجم می تواند یک جسم خارجی مانند خار ، محرک یا عامل بیماری زا باشد. عوامل بیماری زا شامل باکتری ها ، ویروس ها و سایر ارگانیسم ها هستند که باعث عفونت می شوند. گاهی بدن به اشتباه سلول ها یا بافت های خود را مضر می داند. این واکنش می تواند منجر به بیماری های خود ایمنی مانند دیابت نوع یک شود. ایجاد التهاب باعث طیف وسیعی از بیماری های مزمن می شود. نمونه هایی از این موارد سندرم متابولیک است که شامل دیابت نوع 2 ، بیماری های قلبی و چاقی می شود. افراد مبتلا به این شرایط اغلب سطوح بالاتری از نشانگرهای التهابی در بدن خود دارند.

انواع و نشانه های التهاب

فرد مبتلا به التهاب حاد ممکن است در ناحیه آسیب دیده احساس درد کند. دو نوع اصلی التهاب وجود دارد که شامل حاد و مزمن است.

التهاب حاد

آسیب یا بیماری می تواند باعث ایجاد التهاب حاد یا کوتاه مدت شود. پنج نشانه اصلی التهاب حاد وجود دارد که شامل :

درد

درد بطور مداوم یا تنها زمانی رخ می دهد که فرد ناحیه آسیب دیده را لمس می کند.

قرمزی

قرمزی به دلیل افزایش خون رسانی به مویرگ به وجود می آید.

از دست دادن عملکرد

ممکن است در حرکت مفصل ، تنفس ، حس بویایی و غیره مشکل ایجاد شود.

تورم

در صورت تجمع مایع ، ادم می تواند ایجاد شود.

گرما

افزایش جریان خون ممکن است ناحیه آسیب دیده را گرم کند.

این علائم همیشه وجود ندارند. گاهی اوقات ایجاد التهاب بدون علامت است. علائم التهاب حاد چند روز طول می کشد.

التهاب مزمن

التهاب مزمن می تواند ماه ها یا سال ها ادامه یابد. التهاب مزمن با بیماری های مختلف همراه است. بیماری هایی مانند:

دیابت
بیماری قلبی عروقی (CVD)
آرتریت و سایر بیماری های مفصلی
آلرژی
بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD)
پسوریازیس
روماتیسم مفصلی

علائم بستگی به نوع بیماری دارد .

اندازه گیری التهاب

هنگامی که التهاب در بدن وجود داشته باشد ، سطوح بالاتری از نشانگرهای زیستی شناخته شده وجود دارد. نمونه ای از نشانگرهای زیستی پروتئین واکنشی (CRP) است. پزشک برای بررسی التهاب سطح CRP را ارزیابی می کند. سطوح CRP در افراد مسن و کسانی که بیماری هایی مانند سرطان و چاقی دارند بیشتر است.

علل ایجاد التهاب

التهاب زمانی رخ می دهد که یک عامل فیزیکی باعث واکنش ایمنی شود. التهاب لزوماً به این معنی نیست که عفونت وجود دارد ، اما عفونت می تواند باعث ایجاد التهاب شود.

التهاب حاد

التهاب حاد می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

قرار گرفتن در معرض ماده ای ، مانند نیش زنبور یا گرد و غبار
آسیب
عفونت

هنگامی که بدن آسیب ببیند یا عوامل بیماری زا وارد آن شود ، سیستم ایمنی تعدادی از واکنش ها را تحریک می کند:

بافت ها پروتئین های پلاسما را جمع می کنند و منجر به تجمع مایع می شود که نتیجه آن ایجاد تورم است.
بدن نوتروفیل ها ، نوعی گلبول سفید یا لکوسیت ها را آزاد می کند که به سمت ناحیه آسیب دیده حرکت می کنند. لکوسیت ها حاوی مولکول هایی هستند که می توانند به مبارزه با عوامل بیماری زا کمک کنند.
عروق خونی کوچک بزرگ می شوند. به دلیل این که لکوسیت ها و پروتئین های پلاسما بتوانند راحت تر به محل آسیب برسند.

بسته به علت ایجاد التهاب ، علائم التهاب حاد می تواند ظرف چند ساعت یا چند روز ظاهر شود. در برخی موارد ، علائم به سرعت شدید می شوند. چگونگی رشد آنها و مدت زمان ماندگاری آنها بستگی به علت ایجاد التهاب ، ناحیه درگیر شده و عوامل فردی دارد.

التهاب مزمن

ایجاد التهاب مزمن می تواند در صورت بروز موارد زیر ایجاد شود:

حساسیت

التهاب زمانی اتفاق می افتد که بدن چیزی را احساس می کند که نباید وجود داشته باشد. حساسیت بیش از حد به یک محرک خارجی می تواند منجر به آلرژی شود.

قرار گرفتن در معرض محرک

گاهی اوقات ، قرار گرفتن طولانی مدت و سطح پایین در معرض یک محرک ، مانند یک ماده شیمیایی صنعتی ، می تواند منجر به ایجاد التهاب مزمن شود.

اختلالات خود ایمنی

سیستم ایمنی به اشتباه به بافت سالم طبیعی حمله می کند ، مانند پسوریازیس.

بیماری های التهابی خودکار

یک عامل ژنتیکی بر عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد ، مانند بیماری بهجت ( بیماری راه ابریشم)

التهاب حاد مداوم

در برخی موارد ، ممکن است فرد به طور کامل از التهاب حاد بهبود نیابد. گاهی اوقات ، این می تواند منجر به ایجاد التهاب مزمن شود.

عواملی که ممکن است خطر التهاب مزمن را افزایش دهند عبارتند از:

سن بالا
چاقی
رژیم غذایی سرشار از چربی های ناسالم و قند اضافه شده
سیگار کشیدن
پایین بودن سطح هورمون های جنسی
استرس
مشکلات خواب

بیماری های طولانی مدت نیز باعث ایجاد التهاب می شوند. عبارتند از:

آسم
زخم معده مزمن
بیماری سل
روماتیسم مفصلی
پریودنتیت
کولیت اولسروز و بیماری کرون
سینوزیت
هپاتیت فعال

التهاب مزمن ممکن است خطر ابتلا به بیماری های مختلف ، از جمله برخی سرطان ها ، آرتریت روماتوئید ، تصلب شرائین ، پریودنتیت و تب یونجه را افزایش دهد.

درمان های رایج

درمان های التهاب بستگی به علت و شدت آن دارد. اغلب ، نیازی به درمان نیست.با این حال ، گاهی اوقات ، عدم درمان التهاب می تواند منجر به علائم تهدید کننده زندگی شود.به عنوان مثال ، در طول یک واکنش آلرژیک ، التهاب می تواند تورم شدیدی ایجاد کند که ممکن است مجاری تنفسی را ببندد و تنفس را غیرممکن کند. در صورت بروز این واکنش ، انجام درمان ضروری است.بدون درمان ، برخی از عفونت ها می توانند وارد خون شوند و منجر به سپسیس می شوند که یکی دیگر از شرایط تهدید کننده زندگی می باشد که نیاز به درمان فوری پزشکی دارد.

التهاب حاد

پزشک درمانی را برای از بین بردن علت التهاب ، مدیریت علائم یا هر دو تجویزمی کند. به عنوان مثال ، برای عفونت باکتریایی یا قارچی ، ممکن است آنتی بیوتیک یا درمان ضد قارچی تجویز شود.

داروهای ضد انعقادی غیراستروئیدی

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) علت التهاب را از بین نمی برند ، اما می توانند به تسکین درد ، تورم ، تب و سایر علائم کمک کنند. آن ها این کار را با مقابله با آنزیمی که باعث التهاب می شود ، انجام می دهند. نمونه هایی از NSAID ها عبارتند از ناپروکسن ، ایبوپروفن و آسپرین.

تسکین درد

استامینوفن ، از جمله پاراستامول یا تیلنول ، می تواند درد را تسکین دهد ، اما التهاب را کاهش نمی دهد. این داروها به التهاب اجازه می دهند تا نقش خود را در بهبود ادامه دهد.

کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها ، مانند کورتیزول ، نوعی هورمون استروئیدی هستند. آنها مکانیسم های مختلف دخیل در ایجاد التهاب را تحت تأثیر قرار می دهند. کورتیکواستروئیدها می توانند به مدیریت طیف وسیعی از شرایط کمک کنند ، از جمله:

آرتروز
آرتریت تمپورال
درماتیت
بیماری التهابی روده (IBD)
لوپوس سیستمیک
هپاتیت
آسم
عکس العمل های آلرژیتیک

رژیم ضد التهابی

برخی از غذاها حاوی مواد مغذی هستند که ممکن است به کاهش التهاب کمک کند. این مواد غذایی شامل:

روغن زیتون
غذاهای دارای فیبر بالا
گوجه فرنگی
آجیل ، مانند گردو و بادام
سبزیجات برگ دار ، از جمله اسفناج و کلم پیچ
ماهی های چرب مانند ماهی قزل آلا و ماهی خال مخالی
میوه ، از جمله زغال اخته و پرتقال

مطالعات نشان داده اند افرادی که دارای سطح بالایی از CRP هستند ممکن است کمتر از رژیم غذایی غنی از محصولات تازه و روغن های سالم مانند رژیم مدیترانه ای پیروی کنند. مواد غذایی زیر ممکن است التهاب را تشدید کند:

غذاهای سرخ شده
غذاهای بسیار فرآوری شده
غذاها و نوشیدنی ها با قند اضافه شده

گوشت قرمز
چربی های ناسالم ، مانند چربی های اشباع و ترانس

رژیم غذایی به تنهایی التهاب را کنترل نمی کنند ، اما انتخاب مناسب ممکن است از بدتر شدن آن جلوگیری کند.

کلام پایانی

ایجاد التهاب بخشی از فرایندی است که طی آن سیستم ایمنی بدن را از عوامل مضر مانند باکتری ها و ویروس ها محافظت می کند. در کوتاه مدت ، می تواند خدمات مفیدی را ارائه دهد ، اگرچه ممکن است باعث ایجاد ناراحتی و درد نیز شود.با این حال ، التهاب طولانی مدت یا مزمن می تواند منجر به برخی از شرایط خطرناک و احتمالاً تهدید کننده زندگی شود.