نشانه های اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) در کودکان چیست ؟

اختلال نقص توجه و بیش فعالی

اختلال نقص توجه و بیش فعالی یک اختلال عصبی تکاملی پیچیده است که می تواند بر موفقیت کودک در مدرسه و همچنین روابط آنها تأثیر بگذارد. علائم ADHD متفاوت است و گاهی اوقات تشخیص آن دشوار است.هر کودکی ممکن است بسیاری از علائم فردی ADHD را تجربه کند. بنابراین ، برای تشخیص ، پزشک باید کودک را با استفاده از چندین معیار ارزیابی کند. اختلال نقص توجه و بیش فعالی به طور کلی در دوران کودکان تشخیص داده می شود و میانگین سنی برای تشخیص آن به طور متوسط هفت سال است.

13 نشانه اختلال بیش فعالی و نقص توجه

رفتار متمرکز بر خود

علامت رایج اختلال نقص توجه و بیش فعالی این است که به نظر می رسد ناتوانی در تشخیص نیازها و خواسته های دیگران دارد.

قطع کردن

رفتار متمرکز بر خود ممکن است باعث شود کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه حرف دیگران را در حین صحبت کردن قطع کند یا بازی هایی که در آن عضو نیست را بر هم بزند.

مشکل در رعایت نوبت

کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در انتظار نوبت خود در حین فعالیت در کلاس درس یا هنگام بازی با بچه های دیگر دچار مشکل شوند.

آشفتگی احساسی

کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی در کنترل احساسات خود دچارمشکل می شوند. آنها ممکن است در مواقع نامناسب فوران خشم داشته باشند.

بی حوصلگی

کودکان مبتلا به ADHD اغلب نمی توانند بی حرکت در یک جا بنشینند. آنها سعی می کنند برخیزند و بدوند ، اگر مجبور شوند در یک جا بنشینند عصبانی می شوند یا روی صندلی خود می چرخند.

عدم تمایل به انجام بازی آرام

بی حوصلگی در این کودکان باعث می شود تمایلی به انجام بازی های آرام و بدون حرکت نداشته باشند.

عدم به اتمام رساندن کارها

کودک مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی ممکن است به مسائل مختلف علاقه نشان دهند ، اما در اتمام آنها مشکل داشته باشد. به عنوان مثال ، آنها ممکن است پروژه ها ، کارهای خانه یا تکالیف خود را شروع کنند ، اما قبل از اتمام کار ، به مورد بعدی که مورد توجه آنها قرار می گیرد ، ادامه می دهند.

عدم تمرکز

این کودکان در تمرکز و داشتن توجه کافی دچار مشکل می شوند. – حتی وقتی شخصی مستقیماً با او صحبت می کند به او می گویند صدای تو را شنیده ایم ، اما نمی توانیم تکرار کنیم.

اجتناب از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی طولانی دارند:

عدم تمرکز می تواند باعث شود کودک از فعالیت هایی که نیاز به تلاش ذهنی مداوم دارند ، مانند توجه در کلاس یا انجام تکالیف ، اجتناب کند.

اشتباهات

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی ممکن است با پیروی از دستورالعمل هایی که نیاز به برنامه ریزی یا اجرای برنامه دارند ، دچار مشکل شوند ، نتیجه آن بی دقتی است و انجام کارها به صورت اشتباه است اما نشان دهنده تنبلی یا کمبود هوش نیست.

خیال بافی

کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه همیشه پر سر و صدا نیستند. یکی دیگر از علائم مربوط به این کودکان ساکت تر و کمتر درگیر شدن نسبت به سایر کودکان است.این کودکان معمولا به یک نقطه خیره می شوند و رویا پردازی می کنند.

مشکل در سازماندهی

کودک مبتلا به ADHD ممکن است در پیگیری وظایف و فعالیت ها دچار مشکل شوند که نتیجه آن می تواند مشکلاتی را در مدرسه ایجاد کند ، زیرا آنها نمی توانند اولویت بندی تکالیف خانه ، پروژه های مدرسه و سایر تکالیف را تشخیص دهند .

فراموشی

کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در فعالیت های روزانه فراموشکار باشند. آنها ممکن است انجام کارهای خانه یا تکالیف خود را فراموش کنند.

علائم اختلال نقص توجه و بیش فعالی در نوجوانان

کودکان مبتلا به ADHD اغلب به اندازه سایر کودکان هم سن خود کنترل خود را ندارند. این می تواند باعث شود کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD در مقایسه با همسالان خود نابالغ به نظر برسند. برخی از کارهای روزانه که نوجوانان مبتلا به ADHD ممکن است با آن مشکل داشته باشند عبارتند از:

تمرکز بر تکالیف مدرسه
سازش با همسالان
حفظ بهداشت شخصی
کمک به کارهای خانه
مدیریت زمان
رانندگی

درمان

درمان های استاندارد ADHD در کودکان شامل داروها ، رفتار درمانی ، مشاوره و خدمات آموزشی است. این درمان ها می توانند بسیاری از علائم ADHD را تسکین دهند ، اما آنها را درمان نمی کنند. ممکن است مدتی طول بکشد تا مشخص شود چه درمانی برای چه کودکی مناسب است.

داروهای محرک

در حال حاضر ، داروهای محرک رایج ترین داروهای تجویزی برای ADHD هستند. به نظر می رسد محرک ها سطح مواد شیمیایی مغز موسوم به انتقال دهنده های عصبی را افزایش داده و متعادل می کنند. این داروها به بهبود علائم و نشانه های بی توجهی و بیش فعالی کمک می کند . نمونه ای از این داروها عبارتند از:

آمفتامین ها: اینها شامل دکستروآمفتامین ، دکستروآمفتامین-آمفتامین و لیزدهگزامتاتامین است.
متیل فنیدات ها : اینها شامل متیل فنیدات (کنسرتا ، ریتالین و..) و دکسمتیل فنیدات (فوکالین) است.

دوز مناسب دارو در کودکان مختلف متفاوت است ، بنابراین ممکن است کمی طول بکشد تا دوز مناسب پیدا شود. در صورت بروز عوارض جانبی قابل توجه یا بلوغ نوجوان ، ممکن است نیاز به تنظیم دوز باشد.

رفتار درمانی اختلال نقص توجه و بیش فعالی

کودکان مبتلا به ADHD اغلب از رفتار درمانی ، آموزش مهارت های اجتماعی ، آموزش مهارت های والدین و مشاوره ، که ممکن است توسط روانپزشک ، روانشناس ، مددکار اجتماعی یا سایر متخصصان بهداشت روانی ارائه شود ، بهره مند می شوند. برخی از کودکان مبتلا به ADHD ممکن است شرایط دیگری مانند اختلال اضطراب یا افسردگی نیز داشته باشند. در این موارد ، مشاوره ممکن است هم به ADHD و هم به مشکل موجود کمک کند.

کلام پایانی

طبیعی است که کودکان گاه به گاه تکالیف خود را فراموش کنند ، در طول کلاس بخوابد ، بدون فکر عمل کنند یا سر میز شام عصبی شوند. اما بی توجهی ، تکانشگری و بیش فعالی نیز علائم اختلال بیش فعالی با نقص توجه (ADHD) است که گاهی اوقات به عنوان اختلال نقص توجه یا ADD شناخته می شود.شناخت به موقع این کودک و آگاهی اطرافیان در برخورد با آنها در کنار درمان های موثر می تواند زندگی و فعالیت را برای این کودکان و اطرافیان آنها آسان تر کند.