آنفولانزا و روش های درمان آن

هر آنچه باید در مورد آنفولانزا بدانید

به طور معمول فصل آنفولانزا از پاییز تا اوایل بهار می باشد و همراه با آن، بوییدن، عطسه، سرفه، خستگی و تمام نشانه‌های آشنای آنفولانزا با آن همراه است. آنفولانزا (آنفولانزا) عفونت بینی، گلو و ریه است که بخشی از سیستم تنفسی است. اکثر افراد مبتلا به آنفولانزا خود به خود بهبود می یابند. اما گاهی اوقات، آنفولانزا و عوارض آن می تواند کشنده باشد.

تفاوت سرماخوردگی و آنفولانزا چیست؟

سرماخوردگی و آنفولانزا ممکن است در ابتدا شبیه به هم به نظر برسند. آنها هر دو بیماری تنفسی هستند و می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. اما ویروس های مختلف باعث ایجاد این دو حالت می شوند. علائم می تواند به فرد در تشخیص تفاوت بین آنها کمک کند.سرماخوردگی و آنفولانزا هر دو علائم مشترکی دارند. افراد مبتلا به هر یک از این بیماری ها اغلب موارد زیر را تجربه می کنند:

آبریزش یا گرفتگی بینی
عطسه کردن
بدن درد
خستگی عمومی

به عنوان یک قاعده کلی، علائم آنفولانزا شدیدتر از علائم سرماخوردگی است.یکی دیگر از تفاوت های متمایز بین این دو این است که سرماخوردگی به ندرت باعث سایر بیماری ها یا مشکلات می شود. اما آنفولانزا می تواند منجر به موارد زیر شود:

سینوزیت
عفونت های گوش
پنومونی
سپسیس

تفاوت بین آنفولانزا و COVID-19 چیست؟

علائم کووید-19، آنفولانزا و آلرژی تا حدودی همپوشانی دارند، اما اغلب متفاوت هستند. علائم اصلی COVID-19 عبارتند از:

خستگی
تب
سرفه کردن
تنگی نفس
عطسه غیر معمولی

علائم آنفولانزا مشابه COVID-19 از جمله تب و بدن درد است. اما ممکن است تنگی نفس را به عنوان علامت آنفولانزا پیدا نکنید.علائم آلرژی معمولاً مزمن تر است و شامل عطسه، سرفه و خس خس سینه می باشد.

علائم آنفولانزا

تعدادی علائم در آنفولانزا رایج می باشد.

تب

آنفولانزا تقریباً همیشه باعث افزایش دمای بدن می شود. بیشتر تب‌های مرتبط با آنفولانزا از تب با درجه پایین در حدود 100 درجه فارنهایت (37.8 درجه سانتی‌گراد) تا 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتی‌گراد) متغیر است.اگرچه هشداردهنده است، اما غیر معمول نیست که کودکان خردسال تب بالاتری نسبت به بزرگسالان داشته باشند. علائم شامل لرز، عرق کردن، یا سرد بودن با وجود دمای بالای بدن است. بیشتر تب ها کمتر از 1 هفته طول می کشد، معمولاً حدود 3 تا 4 روز.

سرفه کردن

سرفه خشک و مداوم همراه با آنفولانزا شایع است. سرفه ممکن است بدتر شود، ناراحت کننده و دردناک شود.ممکن است گاهی در این مدت دچار تنگی نفس یا ناراحتی قفسه سینه شوید. بسیاری از سرفه های مرتبط با آنفولانزا می توانند حدود 2 هفته ادامه داشته باشند.

دردهای عضلانی

دردهای عضلانی مرتبط با آنفولانزا بیشتر در گردن، پشت، بازوها و پاها دیده می شود. آنها اغلب می توانند شدید باشند و حتی در هنگام تلاش برای انجام کارهای اساسی، حرکت را دشوار می کنند.

سردرد

اولین علامت آنفولانزا ممکن است سردرد شدید باشد. گاهی اوقات علائم، از جمله حساسیت به نور و صدا، همراه با سردرد هستند.

خستگی

احساس خستگی یکی از علائم نه چندان آشکار آنفولانزا است. احساس ناخوشی به طور کلی می تواند نشانه بسیاری از شرایط باشد. این احساس خستگی ممکن است سریع ظاهر شود و غلبه بر آن دشوار باشد.

واکسن آنفولانزا

آنفولانزا یک ویروس جدی است که هر ساله منجر به بیماری در تعداد زیادی از افراد می شود. لزوما افراد مسن یا دارای سیستم ایمنی ضعیفی به این بیماری مبتلا نمی شوند بلکه افراد سالم می توانند از آنفولانزا بیمار شوند و آن را به دوستان و خانواده سرایت کنند.در برخی موارد، بیماری حتی می تواند کشنده باشد. مرگ و میر ناشی از آن در افراد 65 سال و بالاتر شایع است، اما می تواند در کودکان و بزرگسالان جوان نیزدیده شود. بهترین و کارآمدترین راه برای جلوگیری و جلوگیری از انتشار آن، تزریق واکسن آنفولانزا است.

هر چه تعداد افرادی که علیه این بیماری واکسینه می شوند بیشتر باشد، آنفولانزا کمتر می تواند گسترش یابد. همچنین به ایمنی گله کمک می کند و به محافظت از کسانی که به دلایل پزشکی نمی توانند واکسن را دریافت کنند نیز کمک می کند. در صورت ابتلا به بیماری، واکسیناسیون نیز می تواند به کاهش شدت بیماری کمک کند.

برای ساخت این واکسن، دانشمندان سویه‌هایی از ویروس را انتخاب می‌کنند که تحقیقات نشان می‌دهد در فصل آینده آنفولانزا شایع‌تر خواهد بود. میلیون ها واکسن با آن سویه ها تولید و توزیع می شود.پس از دریافت واکسن، بدن شروع به تولید آنتی بادی علیه آن سویه های ویروس می کند. این آنتی بادی ها در برابر ویروس محافظت می کنند.اگر بعداً فرد با ویروس آنفولانزا تماس پیدا کرد، می تواند از ابتلا به آن جلوگیری کند.اگر فرد با گونه دیگری از ویروس در تماس باشد، ممکن است بیمار شود، اما به دلیل اینکه واکسیناسیون را انجام داده ، علائم کمتر خواهد بود.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آنفولانزا یا عوارض آن را افزایش دهند عبارتند از:

سن

آنفولانزای فصلی در کودکان زیر 2 سال و بزرگسالان بالای 65 سال پیامدهای بدتری دارد.

شرایط زندگی یا کار

احتمال ابتلا به آنفولانزا در افرادی که در محل های پر جمعیت مانند خانه های سالمندان یا پادگان های نظامی زندگی یا کار می کنند، بیشتر است. افرادی که در بیمارستان بستری هستند نیز در معرض خطر بیشتری هستند.

سیستم ایمنی ضعیف شده

درمان های سرطان، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ، استفاده طولانی مدت از استروئیدها، پیوند اعضا، سرطان خون یا HIV/AIDS می توانند سیستم ایمنی را تضعیف کنند. این مسئله می تواند ابتلا به آنفولانزا را آسان تر کند و ممکن است خطر ابتلا به عوارض آن را افزایش دهد.

بیماری های مزمن

بیماری های مزمن ممکن است خطر عوارض آنفولانزا را افزایش دهد. به عنوان مثال می توان به آسم و سایر بیماری های ریوی، دیابت، بیماری قلبی، بیماری های سیستم عصبی، اختلالات متابولیک و بیماری های کلیوی، کبدی یا خونی اشاره کرد.

بارداری

احتمال ابتلای افراد باردار به عوارض آنفولانزا، به ویژه در سه ماهه دوم و سوم بیشتر است. این خطر تا دو هفته پس از تولد نوزاد ادامه دارد.

چاقی

افرادی که شاخص توده بدنی (BMI) 40 یا بالاتر دارند، در معرض خطر افزایش عوارض آنفولانزا هستند.

گزینه های درمانی برای آنفولانزا

بیشتر موارد آنفولانزا به اندازه‌ای خفیف هستند که می‌توانند بدون تجویز دارو در خانه درمان شوند.مهم است که فرد مبتلا در خانه بماند و از تماس با افراد دیگر در اولین مشاهده علائم آن اجتناب کند. توصیه های درمانی شامل:

مصرف مقدار زیادی مایعات ( شامل آب، سوپ و نوشیدنی های کم قند )
مصرف مسکن ها در صورت وجود علائمی مانند سردرد و تب
شستن دست ها چندین بار در روز برای کاهش احتمال سرایت
پوشاندن صورت با دستمال در هنگام سرف و عطسه
استفاده از ماسک در صورت حضور در جمع
در صورت بدتر شدن علائم ، با پزشک تماس بگیرید. آنها ممکن است یک داروی ضد ویروسی تجویز کنند. هر چه زودتر این دارو را مصرف کنید، اثربخشی آن بیشتر است.

اگر در معرض خطر بالای عوارض مربوط به آنفولانزا هستید، به محض ظاهر شدن علائم با پزشک خود تماس بگیرید.

راهکارهایی برای رفع علائم آنفولانزا

درمان هایی برای علائم آنفولانزا در دسترس است و بسیاری از آنها تسکین زیادی را ارائه می دهند.این علائم شامل:

مسکن ها

مسکن هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن اغلب برای کمک به کاهش علائم توصیه می شوند. اینها شامل درد و درد عضلانی، سردرد و تب است.

ضد احتقان ها

این نوع داروها می تواند به کاهش گرفتگی بینی و فشار در سینوس ها و گوش ها کمک کنند.

اکسپکتورانت (خلط‌آور)

این نوع داروها به شل شدن ترشحات غلیظ سینوسی که باعث ایجاد احساس گرفتگی سر و سرفه می شود، کمک می کند.

داروهای سرکوب کننده سرفه

سرفه یک علامت رایج آین بیماری است و برخی داروها می توانند به تسکین آن کمک کنند.

کلام پایانی

آنفولانزا ویروسی است که باعث بروز و گسترش بیماری های عفونی در دستگاه تنفس (بینی، گلو و ریه ها) می‌شود. برای بیشتر افراد، این بیماری خود به خود رفع می شود. اما، آنفولانزا و عوارض آن می‌تواند خطرناک و کشنده باشد. بنابراین توصیه می‌ شود در صورتی که دارای بیماری زمینه‌ای خاصی هستید در صورت ابتلا به آنفولانزا حتما به پزشک مراجعه کنید.