اکثر مواقع، تاری دید به معنای این است که باید از عینک استفاده کنید. اما اگر به صورت ناگهانی اتفاق بیفتد، ممکن است نشان‌دهنده یک بیماری جدی و اورژانسی باشد. هرگونه تغییر در دید، غیر عادی است. اما برخی علل جدی‌تر از دلایل دیگر هستند.
اکثر اوقات تاری نتیجه واکنشی موقتی است و معمولا به خودیِ خود از بین نمی‌رود. اگر علاوه بر تاری دید، علائم دیگری نیز داشته‌باشید یا تاری دیدتان خوب نشود، باید بلافاصله به دکتر مراجعه کنید، به خصوص اگر این تغییرات به‌صورت ناگهانی اتفاق بیفتند.
در ادامه، چند علت و روش درمان تاری دید را بررسی می‌کنیم.
انواع تاری دید
تعدادی از مشکلات بینایی مانند عیوب انکساری، موجب تاری دید می‌شوند و شامل موارد زیر هستند:
- نزدیک‌بینی (مایوپیا)
- دوربینی (هایپروپیا)
- آستیگماتیسم
- پیرچشمی
تمامی این مشکلات بینایی، دیدن را برای ما سخت می‌کنند. بعضی‌وقت‌ها مردم حتی نمی‌دانند که بینایی‌شان مشکل دارد.
درمان عیوب انکساری شایع بینایی شامل تجویز عینک یا لنز می‌شود. جراحی لیزر چشم نیز می‌تواند عیوب انکساری را برطرف کند.
علائم تاری دید
علائم عیوب انکساری شامل موارد زیر است:
- دید مه‌آلود و تار
- تنبلی چشم
- نیاز به تنگ‌کردن چشم‌ها یا نزدیک‌کردن پلک‌ها به هم برای دیدن اجسام دور
- سردرد
- دوبینی
- خستگی چشم
- مشکل در خواندن متون کاغذی و دیجیتال
تاری دیدی که ناشی از مشکلی غیر از عیوب انکساری باشد با عینک و لنز درمان نمی‌شود.
اگر تار می‌بینید، معمولا متوجه می‌شوید که دیدتان به شفافیت قبل نیست. شاید متوجه شوید که بینایی‌تان تیره شده و واضح نیست. مردم ممکن است فکر کنند تاری دید دارند، در حالیکه، در حقیقت، مشکلشان چیز دیگری است. مانند:
- دید تونلی
- دوبینی
- مگس‌پران چشم (فلوتر)
- کج و معوج دیدن تصاویر
همچنین بخوانید: تاثیر بیماری تیروئید بر چشم یا تیروئید چشمی
معاینه
معاینه منظم چشم ضروری است. بینایی‌سنج یا چشم‌پزشک می‌توانند مشکلات چشم را پیش از اینکه بدتر شوند شناسایی کنند. همچنین می‌توانند بگویند مشکل بینایی شما به خاطر مسئله‌ای در چشمتان است یا یک بیماری غیر مرتبط با چشم. اگر مشکل از چشم‌هایتان نباشد، آنها شما را به پزشک عمومی یا متخصص دیگری ارجاع می‌دهند.
اگر تاری دید با سایر علائم جسمی همراه باشد، باید سریعا به پزشک مراجعه کنید چون ممکن است ناشی از بیماری جدی باشد.
علل و روش درمان
برخی علل تاری دید بی‌خطر هستند اما برخی دیگر به دخالت درمانی نیاز دارند. در ادامه چندی از علل احتمالی تاری دید را بررسی می‌کنیم.
خستگی چشم
خیره‌شدن به صفحه کامپیوتر در تمام طول روز و بررسی اسناد کاغذی در نور کم می‌تواند چشم را خسته کند و موجب تاری دید شود. استراحت دادن به چشم‌ها، دید شما را به حالت اول باز می‌گرداند.
قرمزی چشم (ورم ملتحمه)
قرمزی چشم (ورم ملتحمه) زمانی اتفاق می‌افتد که چشم‌ها به خاطر عفونت یا حساسیت آسیب می‌بینند. علائم این مشکل شامل التهاب، قرمزی و ترشح هستند. ترشح ممکن است به علت تاری دید به وجود آید. ممکن است قرمزی چشم نیاز به درمان دارویی نداشته باشد اما اگر معلوم شود علتش عفونت باکتریایی است، ممکن است دکتر قطره آنتی‌بیوتیک تجویز کند.
دیابت کنترل‌نشده
دیابت می‌تواند مشکلات زیادی برای چشم به وجود آورد که شامل گلوکوم ، آب مروارید و ادم ماکولا می‌شود. حتی اگر بیماری چشمی مرتبط با دیابت نداشته باشید هم ممکن است دیدتان مشکل پیدا کند. دیابت کنترل‌نشده می‌تواند منجر به تاری دید شود.
معمولا وقتی قند خون ثابت می‌شود، دید به حالت عادی باز می‌گردد. با این وجود مهم است که برای جلوگیری از مشکلات آینده حتما مشکل، ریشه‌یابی شود.
خون در چشم
هایفما (hyphema) زمانی اتفاق می‌افتد که خون جلوی چشم جمع می‌شود. خون جمع‌شده می‌تواند موجب انسداد بینایی و تاری دید شود. این اتفاق معمولا در اثر صدمه جدی به وجود می‌آید اما می تواند نتیجه اختلالات لختگی خون یا سرطان نیز باشد.
سایر علائمش نیز شامل حساسیت به نور و درد چشم است. معمولا درمان این بیماری به وسیله استراحت و محافظت از چشم تا زمان خوب‌شدن است.
نوریت اپتیک
هنگامی که عصب‌های بینایی ورم می‌کنند یا آسیب می‌بینند موجب تاری دید می‌شوند. علائم نوریت اپتیک شامل تاری، کم‌رنگی دید و همچنین احساس درد با حرکت چشم است. در بعضی افراد، التهاب به خودیِ خود از بین می‌رود. درمان این بیماری ممکن است با کورتیکواستروئیدها انجام شود.
یووئیت (uveitis)
این مشکل زمانی اتفاق می‌افتد که لایه میانی چشم اذیت می‌شود. ایریتیس نیز اصطلاحی است که گاهی همراه با ئوئیت به کار می‌رود و به معنی التهاب عنبیه (قسمت رنگی) چشم است.
این مشکل می‌تواند منجر به تاری دید و آسیب بافت و در نهایت نابینایی شود. سایر علائمش قرمزی چشم، حساسیت به نور و مگس‌پرانی چشم است. قطر‌ه‌های چشم می‌توانند به درمان التهاب کمک کنند.
جداشدگی شبکیه
جداشدگی شبکیه مشکلی جدی است و نیاز به درمان فوری دارد. هنگامی که شبکیه از چشم جدا می‌شود، دید انسان تار می‌شود. پیش از اینکه این اتفاق بیفتد، فرد ممکن است علائمی مثل مگس‌پرانی چشم، دیدن سایه و سایر مشکلات بینایی را تجربه کند. روش درمان این مشکل، عمل جراحی است.
سکته
یکی از علائم احتمالی سکته، تاری دید است. همچنین افراد ممکن است در تمرکز کردن هم مشکل پیدا کنند. سایر علائم سکته شامل تغییر در صورت، مشکل در صحبت‌کردن، ضعف پا، مشکل تعادل و سرگیجه می‌شود. سکته، نیازمند درمان فوری است.
اختلال پیشرونده ماکولا
کسانی که دچار اختلال ماکولا هستند مرکز را تار، اما محیط را خوب می‌بینند. اختلال ماکولا یکی از علل شایع از دست‌دادن بینایی در بزرگسالان است. بسته به نوع اختلال، ممکن است درمان‌هایی وجود داشته باشد. بعضی داروها روند پیشرفت بیماری را کند می‌کنند.
گلوکوم
گلوکوم بیماری است که در آن عصب بینایی آسیب می‌بیند. از دو نوع گلوکومی که وجود دارد، یکی به نام آب سیاه می‌تواند منجر به تاری دید حاد یا موقتی شود. نام دیگر این بیماری، گلوکوم زاویه بسته است.
حمله حاد ممکن است موجب افزایش فشار ناگهانی شود که نیاز به درمان فوری دارد. اگر این مشکل درمان‌نشده باقی بماند ممکن است منجر به نابینایی شود. سایر علائم حمله حاد شامل تاری دید ناگهانی، حالت تهوع، استفراغ، درد شدید و سردرد می‌شود.
هنگامی که آسیب گلوکوما اتفاق می‌افتد، دیگر نمی‌توان آن را به حالت قبل بازگرداند. کنترل روند بیماری با قطره، جراحی لیزری و جراحی ترابکولکتومی (کاهش فشر دل چشم) ممکن است.
چکیده
تاری دید می‌تواند علل متفاوتی داشته باشد. آلرژی و حساسیت می‌توانند منجر به تاری دید موقتی شوند. بیماری‌های جدی مانند گلاکومی و جداشدگی شبکیه نیز می‌توانند منجر به تاری دید شوند و به درمان فوری نیاز دارند.
متاسفانه خیلی از مردم تا زمانی که خیلی دیر شده و به چشمشان آسیب دائمی رسیده متوجه تاری دید خود نمی‌شوند. به همین دلیل است که معاینه منظم چشم مهم است. در بعضی موارد، اگر مشکل زود ریشه‌یابی شود، می‌توان روند پیشرفت آن را کند کرد.
