آپاندیسیت و روش های درمانی آن

هر آنچه باید در مورد آپاندیسیت بدانید

آپاندیسیت زمانی اتفاق می افتد که آپاندیس ملتهب می شود. آپاندیس کیسه کوچکی است که به روده متصل است و در سمت راست پایین شکم قرار دارد. هنگامی که آپاندیس مسدود می شود، باکتری ها می توانند در داخل آن تکثیر شوند. این مسئله می تواند منجر به تشکیل چرک و تورم شود که باعث ایجاد فشار دردناک در شکم می شود. این عارضه همچنین می تواند جریان خون را مسدود کند.

در صورت عدم درمان، آپاندیسیت می تواند باعث ترکیدن آپاندیس شود که تیجه آن ریختن باکتری به داخل حفره شکم است که می تواند جدی و گاهی کشنده باشد. این عارضه باعث درد در سمت راست پایین شکم می شود. با این حال، در بیشتر افراد، درد از اطراف ناف شروع می شود و سپس حرکت می کند. با بدتر شدن التهاب، درد آپاندیس معمولاً افزایش یافته و در نهایت شدید می شود. اگرچه هر فردی ممکن است به آپاندیسیت مبتلا شود، اما اغلب در افراد بین 10 تا 30 سال رخ می دهد. درمان استاندارد برداشتن آپاندیس با جراحی است.

علائم بیماری

علائم و نشانه های بیماری شامل موارد زیراست:

درد ناگهانی که از سمت راست پایین شکم شروع می شود
درد ناگهانی که از اطراف ناف شروع می شود و اغلب به سمت راست پایین شکم منتقل می شود
دردی که در صورت سرفه کردن، راه رفتن یا انجام سایر حرکات تند بدتر می شود
تهوع و استفراغ
از دست دادن اشتها
تب با درجه پایین که ممکن است با پیشرفت بیماری بدتر شود
یبوست یا اسهال
نفخ شکم

انواع آپاندیسیت

آپاندیسیت به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شود.

آپاندیسیت حاد

آپاندیسیت حاد یک مورد شدید و ناگهانی آپاندیسیت است. این بیماری در کودکان و بزرگسالان جوان بین سنین 10 تا 30 سال شایع‌تر است و در مردان بیشتر از زنان رخ می‌دهد. درد در طی 24 ساعت به سرعت ایجاد و تشدید می شود. آپاندیسیت حاد نیاز به درمان فوری پزشکی دارد. اگر درمان نشود، می تواند باعث پارگی آپاندیس شود. به طورکلی آپاندیسیت حاد شایع تر از آپاندیسیت مزمن است.

آپاندیسیت مزمن

شیوع آپاندیسیت مزمن کمتر از آپاندیسیت حاد است. در موارد مزمن آپاندیسیت، علائم ممکن است نسبتاً خفیف باشد . معمولا علائم قبل از ظاهر شدن مجدد در طی یک دوره زمانی چند هفته، ماه یا حتی سال ناپدید می شوند.تشخیص این نوع آپاندیسیت می تواند چالش برانگیز باشد. گاهی اوقات تا زمانی که به آپاندیسیت حاد تبدیل نشود، تشخیص داده نمی شود.

علل و عوامل خطر

در بسیاری از موارد، علت دقیق این عارضه ناشناخته است. بسیاری از موارد به طور بالقوه می تواند آپاندیس را مسدود کنند، از جمله:

تجمع مدفوع سفت شده
فولیکول های لنفاوی بزرگ شده
کرم های روده
آسیب تروماتیک
تومورها

آپاندیسیت می تواند هر کسی را درگیر کند. اما برخی از افراد ممکن است بیشتر از دیگران به این بیماری مبتلا شوند. عوامل خطر بیماری عبارتند از:

سن: اغلب نوجوانان و افراد 20 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد، اما ممکن است در هر سنی رخ دهد.
جنسیت : در مردان شایع تر از زنان است.
سابقه خانوادگی : افرادی که سابقه خانوادگی دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.

عوارض

آپاندیسیت می تواند عوارض جدی ایجاد کند، مانند:

پاره شدن آپاندیس

پارگی باعث گسترش عفونت در سراسر شکم می شود. این وضعیت که احتمالاً تهدید کننده زندگی است، نیاز به جراحی فوری برای برداشتن آپاندیس و تمیز کردن حفره شکم دارد.

ایجاد آبسه در شکم

اگر آپاندیس بترکد، ممکن است فرد دچار عفونت (آبسه) شود. در بیشتر موارد، جراح آبسه را با قرار دادن لوله ای از طریق دیواره شکم به داخل آبسه تخلیه می کند. لوله برای حدود دو هفته در جای خود باقی می ماند و به فرد آنتی بیوتیک برای رفع عفونت داده می شود. پس از برطرف شدن عفونت، فرد برای برداشتن آپاندیس تحت عمل جراحی قرارمی گیرد. در برخی موارد، آبسه تخلیه می شود و آپاندیس فورا خارج می شود.

تشخیص

برای کمک به تشخیص آپاندیسیت، پزشک سابقه علائم و نشانه ها را از بیمار می گیرد و شکم را معاینه می کند.

معاینه فیزیکی

معاینه فیزیکی برای ارزیابی درد انجام می شود ، در این حالت پزشک فشار ملایمی بر ناحیه دردناک وارد می کند. هنگامی که فشار به طور ناگهانی برداشته شود، درد آپاندیسیت اغلب بدتر می شود، که نشان دهنده ملتهب بودن صفاق مجاور است.پزشک همچنین ممکن است به دنبال سفتی شکم و تمایل فرد به سفت کردن عضلات شکم در پاسخ به فشار روی آپاندیس باشد.

آزمایش خون

آزمایش خون اطلاعاتی را به پزشک در مورد تعداد گلبول های سفید خون می دهد که ممکن است نشان دهنده عفونت باشد.

آزمایش ادرار

پزشک از بیمار می خواهد تا آزمایش ادرار انجام دهد تا مطمئن شود که عفونت ادراری یا سنگ کلیه باعث درد نشده است.

تصویر برداری

پزشک همچنین ممکن است برای کمک به تایید آپاندیسیت یا یافتن علل دیگر درد ، عکس برداری با اشعه ایکس ، سونوگرافی ، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) را توصیه کند.

درمان

درمان آپاندیسیت معمولاً شامل جراحی برای برداشتن آپاندیس ملتهب است. قبل از جراحی ممکن است یک دوز آنتی بیوتیک برای درمان عفونت داده شود.

جراحی برای برداشتن آپاندیس (آپاندکتومی)

آپاندکتومی را می توان به صورت جراحی باز با استفاده از یک برش شکمی به طول حدود5 تا 10 سانتی متر انجام داد ( لاپاراتومی) یا جراحی را می توان از طریق چند برش کوچک شکمی انجام داد (لاپاراسکوپی). در طول آپاندکتومی لاپاراسکوپی، جراح ابزارهای جراحی مخصوص و یک دوربین فیلمبرداری را در شکم قرار می دهد تا آپاندیس را خارج کند.به طور کلی، جراحی لاپاراسکوپی این امکان را می دهد که بیمار سریعتر بهبود یافته و با درد و جای زخم کمتر بهبود پیدا کند. اما جراحی لاپاراسکوپی برای تمام افراد مناسب نیست. اگر آپاندیس پاره شده و عفونت به خارج از آپاندیس گسترش یافته باشد یا آبسه کرده باشد به آپاندکتومی باز نیاز است که به جراح اجازه می دهد حفره شکم را تمیز کند.

تخلیه آبسه قبل از جراحی آپاندیس

اگر آپاندیس ترکیده باشد و اطراف آن آبسه ایجاد شده باشد، با قرار دادن لوله ای از طریق پوست در داخل آبسه، آبسه تخلیه می شود. آپاندکتومی را می توان چند هفته بعد پس از کنترل عفونت انجام داد.

کلام پایانی

چشم انداز و زمان بهبودی برای آپاندیسیت به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله:

سلامت کلی فرد
عوارض آپاندیسیت یا جراحی
نوع خاصی از درمان

اگر جراحی لاپاراسکوپی برای برداشتن آپاندیس انجام شده باشد، ممکن است فرد چند ساعت پس از اتمام جراحی یا روز بعد از بیمارستان مرخص شود.اگر جراحی باز انجام شده باشد، احتمالاً فرد باید زمان بیشتری را در بیمارستان بگذراند تا بهبودی بیشتری ایجاد شود. جراحی باز نسبت به جراحی لاپاراسکوپی تهاجمی تر است و معمولاً به مراقبت های بعدی بیشتری نیاز دارد.

قبل از ترک بیمارستان فرد باید توصیه هایی رو از جهت رعایت رژیم غذایی، مصرف داروها، خودداری از فعالیت شدید و تغییرات دیگری در عادات روزانه خود دریافت می کند. ممکن است چند هفته طول بکشد تا فرد به طور کامل پس از آپاندیسیت و جراحی بهبود پیدا کند.