تمام آنچه باید در مورد لوو اسکولیوز بدانید
لوو اسکولیوز نوعی انحنای ستون فقرات است که وقتی ستون فقرات به شکل”C” به سمت چپ خم می‌شود، اتفاق می‌افتد. این انحنا معمولاً از ناحیه کمر شروع می شود.
ستون فقرات تقریبا صاف است. با این‌حال در افراد مبتلا به لوو اسکولیوز، به نظر می‌رسد ستون فقرات شکل”C” یا “S” شدیدی دارد و به سمت چپ متمایل است.
لوو اسکولیوز که شامل انحنای ستون فقرات به سمت چپ است کمتر از اسکولیوز که انحنای ستون فقرات به راست است دیده می‌شود. یک بررسی در سال 2014 نشان داد که 85 الی 90 درصد از نوجوانان مبتلا به اسکولیوز، خمیدگی به سمت راست دارند. انحنای به شکل”S” معمولاً در ناحیه کمر و انحنای به راست در قسمت فوقانی پشت (ناحیه قفسه سینه) ایجاد می‌شود.
بنیاد ملی اسکولیوز آمریکا بیان می‌کند که حدود 2 الی 3٪ از مردم ایالات متحده به نوعی به اسکولیوز مبتلا هستند. افراد اغلب در سنین 10 تا 15 سالگی در پی تشخیص این بیماری می‌روند و زنان 8 برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به نوعی از اسکولیوز هستند که نیاز به درمان دارد.
در این مقاله مروری کلی راجع به لوو اسکولیوز، علل آن، عوارض ، تشخیص و درمان آن ارائه می‌شود.
علل بیماری
برای حدود 80٪ از افراد مبتلا به اسکولیوز، این شرایط بدون دلیل یا علتی مشخص ایجاد می‌شود. که به “اسکولیوز ایدیوپاتیک” معروف است. وضعیت سلامتی، ساییدگی و آسیب دیدگی نیز می تواند باعث اسکولیوز و لوو اسکولیوز شود.
انواع اسکولیوز و لووسکولیوز با علل شناخته شده عبارتند از:
اسکولیوز مادرزادی: این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که شرایط موجود در هنگام تولد با رشد استخوان‌های ستون فقرات و پیکربندی آن تداخل داشته‌باشد.
اسکولیوز عصبی عضلانی: این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که از دست‌دادن کنترل عضله منجر به انحنای ستون فقرات شود.
اسکولیوز دژنراتیو: به ساییدگی و پارگی طبیعی استخوان‌های ستون فقرات و مفاصل گفته می‌شود که به طور طبیعی با افزایش سن اتفاق می‌افتد.
اسکولیوز مزانشیمی یا سندرمیک: این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که یک سندرم یا بیماری قابل توجه باعث اختلال در بافت های همبند و مفاصل ثبات دهنده ستون فقرات شود.
انواع اسکولیوز و لوو اسکولیوز با دلایل نامشخص یا ناشناخته شامل موارد ذیل می‌باشد:
اسکولیوز نوزادی: در 3 سال اول زندگی ایجاد می‌شود.
اسکولیوز کودکی: در افراد سنین 4 الی 10 سال تأثیر می‌گذارد.
اسکولیوز نوجوانان: تا حد زیادی رایج‌ترین نوع اسکولیوز ایدیوپاتیک است. این بیماری افراد 11 تا 18 ساله را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
اسکولیوز بزرگسالان: در بزرگسالان ایجاد می‌شود.
برخی تحقیقات نشان می‌دهد که اسکولیوز ممکن است دلیل ژنتیکی داشته باشد. به عنوان مثال، اگر هر دو والدین مبتلا به اسکولیوز ایدیوپاتیک باشند؛ کودکان آنها به نسبت 50 درصد بیشتر از بقیه دچار این بیماری می‌شوند. بسیاری از وضعیت‌های سلامت جسمی که می توانند باعث اسکولیوز شوند از نظر ژنتیکی به ارث می‌رسند.
در حال حاضر، محققان مطمئن نیستند که عادت‌های زندگی مانند وضعیت بد بدن، کم تحرکی یا رژیم غذایی نقشی در بروز اسکولیوز داشته باشد؛ با این حال ممکن است در بدتر کردن علائم آن نقش داشته باشند.
عوارض
بسیاری از افراد به ویژه کودکان خردسال و بزرگسالان، به نوع خفیف لوو اسکولیوز مبتلا می‌شوند که به غیر از تغییر جزئی در وضعیت بدن و نحوه پوشش، علائم واضحی ایجاد نمی‌کند. شدت این موارد به میزان انحنا، محل قرارگیری و و علت آن بستگی دارد.
اسکولیوز شدید معمولاً کمتر اتفاق می‌افتد؛ اما ممکن است بسیار دردناک باشد و عدم درمان می‌تواند منجر به خطرات جدی برای سلامتی شود. متخصصان سلامتی، لوو اسکولیوز را نوع خطرناکی از اسکولیوز می‌دانند زیرا قلب در سمت چپ بدن قرار دارد و انحنا در این بیماری به سمت چپ است. همچنین، لوو اسکولیوز بیشتر از اسکولیوز با انحنای به راست؛ با سایر بیماری‌ها از جمله تومورهای ستون فقرات و اختلالات عصبی ـ عضلانی در ارتباط است.
عوارض مرتبط با اشکال متوسط و شدید لوو اسکولیوز در فردی که برای درمان آن اقدام نمی‌کند عبارتند از:
- درد مزمن و اغلب ناتوان‌کننده در پشت و قفسه سینه
- استرس، اضطراب و افسردگی
- مشکلات ریوی و تنفسی
- بی‌نظمی در شکل و درد دنده‌ها
- ناراحتی و نارسایی قلبی
- از دست دادن کنترل یا کاهش عملکرد مثانه و روده
- از دست دادن حس، کاهش جریان خون ، یا درد در بازوها و پاها
تشخیص
برای کمک به تشخیص لوو اسکولیوز، پزشک از شخص سوالاتی را در مورد سابقه پزشکی فرد، سابقه پزشکی خانوادگی، علائم و آنچه ممکن است باعث ایجاد انحنا شود (مانند انواع آسیب‌دیدگی‌ها) میپرسد.
سپس پزشک معاینه بدنی انجام می‌دهد تا تراز ستون فقرات، شانه‌ها و باسن را ارزیابی کرده و وجود درد، بی حسی و گزگز و ضعف عضلانی را بررسی کند. پزشک همچنین از فرد می‌خواهد که از ناحیه کمر به جلو خم شود و بازوها را در کنار پهلو قرار دهد.
اکثر پزشکان با استفاده از آزمایش‌های تصویربرداری برای تعیین زاویه بین دو مهره نامرتب، لوو اسکولیوز را تشخیص می‌دهند. این زاویه به زاویه کاب معروف است.
پزشکان زاویه کاب بزرگتر از 10 درجه را نشانه اسکولیوز می‌دانند که نیاز به نظارت دارد. اگر طبق نظر پزشک، فرد مشکوک به لوو اسکولیوز باشد؛ برای تأیید شرایط و تعیین میزان انحنا لازم است عکسبرداری با اشعه ایکس انجام شود. سایر ابزارهای تشخیصی که ممکن است برای تأیید و ارزیابی اسکولیوز استفاده شود عبارتند از:
- سی تی اسکن
- اسکن MRI
- رادیوگرافی ستون فقرات
درمان
موثرترین نوع درمان به علت و شدت اسکولیوز و همچنین وضعیت سلامت و سن فرد بستگی خواهد داشت.
برخی از درمان‌های معمول اسکولیوز و لوو اسکولیوز شامل موارد زیر است:
- بریس پشت (پشت بند) یا زیر بغل
استفاده از پشت‌بند پلاستیکی نمی‌تواند انحنای ستون فقرات را به جای قبل برگرداند؛ اما برای حدود 80٪ از کودکان مبتلا، می تواند از بدتر شدن انحنا جلوگیری کند. کودکانی که دارای انحنای ستون فقرات 25 تا 45 درجه هستند ممکن است نیاز به استفاده از بریس پشت داشته‌باشند.
اکثر افراد باید 16 تا 23 ساعت در روز از بریس استفاده کنند و فقط برای استحمام یا ورزش میتوانند آن را در آورند. بعد از توقف رشد استخوان‌ها، دیگر بریس پشتی برای درمان موثر نخواهد بود.
عمل جراحی
در موارد شدید اسکولیوز، به ویژه هنگامی که انحنای ستون فقرات ممکن است به اندام‌ها آسیب برساند یا حرکت را متوقف کند؛ پزشک ممکن است همجوشی ستون فقرات را انجام دهد تا انحنا را برگرداند.
در روش همجوشی ستون فقرات، جراح استخوان‌های انحنا دار را مرتب کرده و سپس قطعات کوچکی از بافت استخوان را در امتداد ناحیه ترمیم شده متصل کرده و در نهایت استخوانی منفرد و صاف ایجاد می‌کند. جراح همچنین می‌تواند برای اطمینان از صاف ماندن استخوان در حین ترمیم، میله فلزی را به ستون فقرات متصل کند. اکثر افراد میتوانند یک روز پس از جراحی پیاده‌روی کرده و طی 2 الی 4 هفته به فعالیت‌های معمولی بازگردند.
درمان کایروپراکتیک
افراد مبتلا به لوو اسکولیوز که سعی در کاهش درد و افزایش انعطاف پذیری دارند؛ میتوانند به متخصص عمل جراحی مراجعه کنند. انتخاب پزشک متخصص مناسب در درمان اسکولیوز مهم است و انتخاب یک متخصص کایروپراکتیک نامرتبط و نابلد ممکن است علائم را بدتر کند. درمان کایروپراکتیک نمی‌تواند لوو اسکولیوز را درمان کند ولی می واند کیفیت زندگی فرد را بهبود بخشد.
آیا ورزش و تمرینات جواب می‌دهند؟
طبق انجمن تحقیقات اسکولیوز، برخی از تمرینات خاص به بهبود علائم کمک می‌کند. به این تمرینات، فیزیوتراپی مخصوص اسکولیوز (PSSE) می‌گویند.
اصول برنامه‌ریزی ورزشی برای اسکولیوز شامل موارد زیر است:
- تصحیح خودکار؛ که به فرد آموزش می‌دهد تا انحنای ستون فقرات خود را تشخیص دهد و به طور فعال و با استفاده از تصاویر یا آینه برای تنظیم آن تلاش کند.
- فعالیت‌هایی که باعث استقرار وضعیت مناسب بدن و تقویت ستون فقرات در زندگی روزمره می‌شوند.
- کشیدن ستون فقرات
- انبساط دیواره قفسه سینه؛ ایستادن و کشیدن بازوها به بیرون در حالیکه کف دست‌ها رو به جلو است
خلاصه
در بیشتر موارد، افراد با درصد جزئی اسکولیوز نیازی به درمان ندارند و این نشانه‌ای از یک بیماری جدی نیست. با این حال، افرادی که موارد شدیدتری دارند در صورت عدم درمان، ممکن است دچار عوارض جدی مانند درد مزمن و کاهش عملکرد اندام های بدن شوند.
برای کودکان و نوجوانان، استفاده از بریس پشت می‌تواند از بیشتر شدن انحنا جلوگیری کند. جراحی ممکن است برای بزرگسالان و نوجوانان دارای انحنای شدید ستون فقرات لازم باشد.
