تاثیر تمرینات ورزشی بر حملات میگرن

اگر فرد حین ورزش با حملات میگرن مواجه شود باید در آن لحظه ورزش را متوقف و استراحت کند.

میگرن یکی از متداول‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین انواع سردردها است که به‌صورت حملات با شدت و دفعات مختلف رخ می‌دهد. این حملات یک‌طرفه و ضربان دار هستند که به دنبال انقباض و انبساط عروق مغزي اتفاق می‌افتند و همراه با اختلالات گوارش، بینایی و بویایی هستند. در حال حاضر اصلی‌ترین روش درمان میگرن، درمان دارویی است؛ اما برخی بیماران و متخصصان درمان غیر دارویی را در کنار درمان دارویی ترجیح می‌دهند.

درمان غیر دارویی شامل :

تغییر سبک زندگی
رژیم غذایی
تمرینات ورزشی

آیا مبتلایان به میگرن ورزش انجام دهند؟

ورزش و فعالیت بدنی برای ارتقاء سلامتی و پیشگیری از بیماری‌های جسمی و روحی توصیه‌شده است؛ اما در مورد تاثیر ورزش بر میگرن اطلاعات ضدونقیضی وجود دارد که نشان می‌دهد انجام فعالیت‌های جسمانی ممکن است موجب تحریک حملات میگرنی شود که این امر یکی از دلایل اجتناب بیماران از فعالیت‌های ورزشی است. از سوی دیگر برخی پژوهشگران انجام تمرینات هوازی و آرام‌بخش را در روند بهبود میگرن مؤثر دانستند. پس در اینجا می‌توان به اهمیت نوع فعالیت ورزشی برای بهبود یا تشدید حملات میگرن پی برد.

ازآنجایی‌که سازوكارهاي بروز سردرد ممكن است متفاوت باشد، بنابر این روش درماني و بهبود درد در هر بيمار ميگرني نيز ممكن است متفاوت باشد.

تاثیر ورزش بر میگرن

اینکه چرا تمرینات ورزشی می‌توانند روی سردردهای میگرنی اثر مثبت داشته باشد به شرح زیر است:

ایجاد تغییرات فیزیولوژی، شیمیایی و روان‌شناختی:

تغییرات فیزیولوژی، شیمیایی و روان‌شناختی که طی ورزش رخ می‌دهد می‌تواند بر کاهش سردردهایی میگرنی مؤثر باشد.

کاهش اثر انقباض رگ‌های مغز بر میگرن:

غلظت مواد تنگ‌کننده عروق مانند نور اپی نفرین در اثر تمرینات ورزشی کاهش می‌یابد و این امر باعث کاهش اثر انقباض رگ‌های مغز بر میگرن می‌شود.

بهبود جریان خونی در مغز:

ورزش با افزایش ترشح نیتریک اکساید از دیواره رگ‌های خونی، باعث بهبود جریان خونی در مغز، خون‌رسانی از قلب به عضلات و انتقال جریان عصبی می‌گردد؛ اما باید توجه داشت در ورزش‌های شدید موجب افزایش حاد این ماده در سطوح خون و تشدید حملات میگرنی می‌گردد.

رها سازی پپتید وابسته به کلسی تونین (CGRP):

CGRP پپتید وابسته به کلسی تونین است که با اثر اتساع کنندگی موجب انتقال درد می‌شود. تمرینات ورزشی با کاهش 10 درصدی در رها سازی CGRPدر برخی نواحی مغز موجب کاهش حملات میگرن مؤثر هستند.

افزایش سطح اندورفین:

سطح اندورفین در افراد مبتلا به میگرن پایین است و انجام فعالیت ورزشی باعث افزایش سطح اندورفین می‌گردد.

افزایش سروتونین:

سروتونین (انتقال‌دهنده عصبی که نقش مؤثری در بهبود خلق‌وخو و رفع افسردگی دارد) حین حملات میگرن کاهش و طی فعالیت‌های ورزشی افزایش می‌یابد.

کاهش چربی و کاهش وزن:

با توجه به اینکه بين چاقي و افزايش تعداد حملات ميگرني و شدت سردرد رابطه مستقیم وجود دارد. انجام تمرینات ورزشی با کاهش چربی و کاهش وزن مازاد بر کاهش حملات میگرن تأثیرگذار است.

آرام‌بخش و رها کنندگی از استرس:

انجام فعالیت‌های ورزشی منجر به حواس‌پرتی و فکر نکردن مشکلات زندگی می‌شود بنابراین اثر آرام‌بخش و رها کنندگی از استرس و تنش‌های زندگی دارد.

افزایش جذب اکسیژن و بهبود خواب:

ورزش‌های هوازي موجب افزایش جذب اکسیژن و بهبود خواب افراد مبتلابه میگرن می‌شود که تاثیر ورزش بر میگرن را نشان می دهد و از این طریق به کنترل و پیشگیري حملات سردرد کمک می‌کند.

توصیه‌های ورزشی برای افراد مبتلابه میگرن

اثرگذاری ورزش بر کاهش حملات میگرن به نوع تمرينات و مدت‌زمان تمرينات بستگی دارد.

شدت زياد فعاليت يا استرس رقابت از عواملی است که به تشديد سردرد منجر می‌شود.

در ورزش با شدت متوسط فرد قادر به صحبت کردن حین ورزش است؛ اما در ورزش شدید بیش از چند کلمه نمی‌تواند بیان کند. همچنین در ورزش‌های متوسط را با کمتر از 70 درصد حداکثر ضربان قلب و ورزش‌های شدید را بیش از 70 درصد حداکثر ضربان قلب تعریف می‌کنند.

ازجمله ورزش‌هایی است که با شدت زیاد انجام می‌شوند و منجر به تحریک سردرد می‌گردند:

وزنه‌برداری
دویدن
فوتبال
شنا سرعتی
تنیس
قایقرانی

ورزش هایی که باید با شدت متوسط و صرف انرژی کم از مبتلایان به میگرن انجام گیرد:

دوچرخه ثابت در مکانی که تهویه مطبوع داشته باشد

پیاده‌روی

ایروبیک

یوگا

دویدن آهسته

شنا و یا هر نوع ورزشی که هر فرد به آن علاقه دارد، تأثیر سوء بر حملات میگرن نخواهد گذاشت، اما به شرطی که بدن بتواند آن تمرینات را تحمل کند، با شدت متوسط انجام شوند و انرژی زیادی از فرد نگیرند.