سرطان پروستات یکی از شایعترین اشکال سرطان در مردان سراسر جهان است. در صورت عدم وجود علائم یا نشانههای بیماری، غربالگری سرطان پروستات كه همان انجام آزمایشهای تشخیصی است، انجام مي شود.
غربالگری قبل از بروز هرگونه علائم برای جستجوی سرطان استفاده می شود. هنگامی که سرطان در مراحل اولیه رشد آن تشخيص داده شود، بدان معنی است که شانس بهتری برای درمان موفقیتآمیز سرطان وجود دارد. دانشمندان آزمایشهایی را انجام دادهاند که می توانند برای غربالگری فرد از انواع خاص سرطان استفاده کنند.
آزمایشهای غربالگری که در اینجا مورد بحث قرار می گیرد برای جستجوی علائم احتمالی سرطان پروستات استفاده می شود؛ اما این آزمایشهای نمی تواند بهطورقطع بگویند که مبتلا به سرطان هستید. اگر نتیجه یكی از این آزمایشهای غیرطبیعی باشد، احتمالاً به بیوپسی پروستات نیاز دارید تا بدانید كه مبتلا به سرطان هستید.
هدف از غربالگری
- شناسایی سرطانها در مراحل اولیه
- افزایش شانس درمان
- بهبود کیفیت زندگی آینده بیمار
- كاهش تعداد افرادی که در اثر این بیماری جان خود را از دست می دهند یا مرگومیر ناشی از سرطان
- كاهش تعداد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند.
آزمایش خون آنتیژن اختصاصی پروستات (PSA)
آنتیژن اختصاصی پروستات (PSA):
(PSA) پروتئینی است که توسط سلولهای موجود در غده پروستات (هم سلولهای عادی و هم سلولهای سرطانی) ساخته می شود.PSA بیشتر در مایع منی یافت می شود، اما مقدار کمی نیز در خون وجود دارد.
سطح PSA خون در واحدهایی به نام نانوگرم در میلیلیتر (ng میلیلیتر) اندازهگیری می شود. با افزایش سطح PSA احتمال ابتلا به سرطان پروستات بالا می رود، اما هیچ مورد قطعي وجود ندارد که بتواند با اطمینان بگوید شخص مبتلا به سرطان پروستات است یا خیر.
بسیاری از پزشکان براي تشخيص سرطان از آزمايش PSA از 4 نانوگرم در میلیلیتر یا بالاتر استفاده می کنند، درحالیکه برخی دیگر ممکن است که از سطح پایینتری مانند 2.5 یا 3 شروع کنند.
بیشتر مرداني كه مبتلا به سرطان پروستات نيستند، میزان PSA زیر 4 نانوگرم در میلیلیتر خون دارند. هنگامیکه سرطان پروستات ایجاد می شود، سطح PSA اغلب از 4 بالاتر می رود؛ اما سطح زیر 4 تضمینی نیست که یک مرد مبتلا به سرطان نباشد.
در صورت انجام بیوپسی حدود 15٪ از مرداني PSA زیر 4 دارند، ممكن است در آينده دچار سرطان پروستات شوند.
- مردان با سطح PSA بین 4 تا 10 (که اغلب “محدوده مرزی” نامیده می شوند) در حدود 1 در 4 احتمال ابتلا به سرطان پروستات را دارند.
- اگر PSA بیش از 10 باشد، احتمال ابتلا به سرطان پروستات بیش از 50٪ است.
- اگر سطح PSA شما زیاد است، براي بررسي سرطان پروستات، آزمایشهای بیشتری انجام دهید.
یکی از دلایلی که آزمایش PSA براي بررسي سرطان پروستات را دشوار مي كند، این است که تعدادی از عوامل غیر از سرطان نیز می توانند بر میزان PSA تأثیر بگذارند.
عواملی که ممکن است سطح PSA را افزایش دهند عبارتاند از:
- بزرگ شدن پروستات
- سن بالا
- پروستاتیت
- انزال
- دوچرخهسواری
- برخی روشهای اورولوژیک مانند بیوپسی پروستات یا سیستوسکوپی
- داروهای خاص مانند تستوسترون
PSA آزاد:
PSA در 2 شکل عمده در خون وجود دارد. یک فرم آن به پروتئینهای خون متصل است و دیگری بهصورت آزاد (بدون دسترسی) گردش می کند. PSA آزاد (fPSA) نسبت میزان PSA در مقایسه با کل PSA در گردش آزاد است. درصد PSA آزاد در مردانی که سرطان پروستات دارند در مقایسه با مردانی که اینگونه نیستند، پایین است.
اگر نتیجه تست PSA شما در محدوده مرزی (بین 4 تا 10) باشد، ممکن است برای تشخيص سرطان پروستات از بیوپسی پروستات استفاده شود و اگر مقدار PSA آزاد يا Free PSA کمتر از حد نرمال باشد، به این معنی است که احتمال ابتلا به سرطان پروستات بیشتر است و احتمالاً باید بیوپسی انجام دهید.
بسیاری از پزشکان بیوپسی پروستات را برای مردانی توصیه می کنند که PSA آزاد آنها 10٪ یا کمتر باشد و توصیه می کنند که اگر PSA بین 10 تا 25٪ باشد، بايد بیوپسی انجام دهند.
استفاده از این آزمایشها، سرطانها را تشخیص می دهد و به بعضی از مردان کمک می کند تا از بیوپسی های غیرضروری جلوگیری کنند. این آزمایش به طور گستردهای مورد استفاده قرار می گیرد، اما همه پزشکان اين آزمايش را قبول ندارند.
PSA پیچیده:
این آزمایش بهطور مستقیم میزان PSA را که به پروتئینهای دیگر متصل شده است (بخشی از PSA که “آزاد” نیست) را اندازه می گیرد. این تست می تواند به جای بررسی PSA کل انجام شود و می تواند به همان میزان سرطان را تشخيص دهد، اما از آن استفاده زیادی نمی شود.
تستهایی که انواع مختلف PSA را ترکیب می کنند:
برخی از آزمایشهای جدید نتایج مختلفی از PSA را به دست می آورند تا اندازه کلی که نشاندهنده احتمال ابتلا به سرطان پروستات در یک مرد است را داشته باشند.
این آزمایشهای شامل:
- شاخص سلامت پروستات (PHI) که ترکیبی از نتایج کل PSA، FPSA و ProPSA است.
- آزمون 4Kscore که ترکیبی از نتایج کل PSA، PSA رایگان، PSA دستنخورده و kallikrein 2 انسان (hK2) است، به همراه برخی از عوامل دیگر
این آزمایشهای ممکن است در مردان با PSA کمی بالا مفید باشد تا بتواند تعیین کند که آیا آنها باید بیوپسی پروستات داشته باشند یا نه.
همچنین ممکن است برای تعیین اینکه آیا مردی که قبلاً بیوپسی پروستات داشته و سرطان تشخيص داده نشده، بايد بیوپسی دیگری داشته باشد يا خير، مورد استفاده قرار گیرد.
آزمايش دیجیتال رکتال (DRE)
برای معاینه دیجیتال رکتوم (DRE)، پزشک یک انگشت دست خود را با دستكشي چرب شده به داخل روده وارد می کند تا هرگونه برآمدگی یا نواحی سخت بر روی پروستات که ممکن است سرطان باشد را احساس کند.
پروستات درست در مقابل رکتوم است. سرطان پروستات غالباً در قسمت پشتی غده شروع می شود و بعضیاوقات ممکن است در طی معاینه رکتوم احساس شود.
این امتحان می تواند ناراحتکننده باشد (بهخصوص برای مردانی که بواسیر دارند)، اما معمولاً دردناک نیست و مدت کوتاهی طول می کشد.
DRE نسبت به آزمایش خون PSA در یافتن سرطان پروستات مؤثرتر است و گاهی اوقات می تواند در مردان با سطح PSA طبیعی سرطان را پیدا کند. به همین دلیل، ممکن است بخشی از غربالگری سرطان پروستات باشد.
بیوپسی پروستات
برای برخی از مردان، گرفتن بیوپسی پروستات ممکن است بهترین گزینه باشد، به خصوص اگر سطح اولیه PSA بالا باشد. بیوپسی روشی است که در آن نمونههای کوچک پروستات برداشته می شود و سپس زير میکروسکوپ بررسی می شود.
این آزمایش تنها راهی است که می توان با اطمینان از اینکه مرد مبتلا به سرطان پروستات است اطمینان حاصل کرد. اگر سرطان پروستات با بیوپسی یافت شود، این آزمایش همچنین می تواند به شما بگوید احتمال ابتلا به سرطان بهسرعت رشد و گسترش می یابد.
كلام آخر
گروهي از مراكز پیشگیری از سرطان توصیه می کند که مردان بین 55 تا 69 سال، قبل از تصمیمگیری در مورد غربالگری، در مورد جوانب مثبت و منفی غربالگری PSA با پزشک خود صحبت کنند. مردانی که 70 سال و بالاتر دارند، نباید غربالگری PSA معمول برای سرطان پروستات داشته باشند.
به مردان قبل از انجام غربالگری PSA در مورد خطرات و مزایای آزمایش توضيح داده شود و سپس با مشورت با پزشك خود تصمیم آگاهانه بگیرند. پیشبینی اینکه تومورها بهسرعت رشد و گسترش می یابند و يا بهآرامی رشد می کنند آسان نیست.
همه مردان باید در مورد وضعیت خود و خطر ابتلا به سرطان پروستات با پزشک خود صحبت کنند تا بتوانند تصمیمگیری آگاهانه داشته باشند.