دعا کردن بیمار و پزشک در روند درمان بیمار اثر مثبت دارد.
“بعد معنوي” از ابعاد مهم سلامت در انسان و نيروي یگانهای است كه ابعاد جسمي، رواني و اجتماعي را هماهنگ نموده و به سازگاري با بيماري كمك میکند؛ تقويت بعد معنوي بر سازگاري، ارتقاي سلامت رواني، كاهش علائم بيماري اثر مثبت دارد.
سلامت معنوي با ايجاد انگيزه و انرژي در فرد، اميد به زندگي را افزايش و عملكرد اجتماعي فرد را بهبود میبخشد.انسان ، موجودي چندبعدی است كه ناديده گرفتن هر يك از اين ابعاد، بخشي حياتي از انسانيت افراد را حذف میکند.
پرداختن به نيازهاي معنوي جزء ضروري مراقبت جامعه و به مفهوم مراقبت جسم و روح توصیفشده است.
دعا و سلامت معنوی
دعا یک امر شفابخش باسابقهای به عمر خلقت انسان است. همچنین سلامت معنوی به دعا کردن وابسته است.
سلامت معنوی هسته مرکزی سلامتی در انسان است لذا ایجاد و پیشرفت سلامت معنوی یکی از راههای مناسب سازگاری با بیماری است. سلامت معنوی فرایندی پیچیده از تکامل انسان است که بین نیروهای درونی فرد رابطهای هماهنگ را فراهم میکند و نتیجهی آن ثبات در زندگی، صلح داشتن ، ارتباط نزدیک با خدا ، خود و جامعه است.
موضوعات مهم در بحث سلامت معنوی است که توسط دعا کردن تحقق پیدا میکند:
- بروز اختلال تنهایی
- افسردگی
- از دست دادن معنا در زندگی
- عدم سازگاری زندگی در ارتباط باخدا
تحقیقات نشان میدهد بین ایمان درونی، سلامت معنوی، امید و سایر حالات مثبت خلقی ارتباط مستقیم و بین ایمان درونی، افسردگی و حالات منفی خلقی ارتباط منفی وجود دارد.
ایمان به خدا
در ايمان به خدا نيروي خارقالعادهای وجود دارد که نوعي قدرت معنوي به انسان میبخشد و در تحمل سختیهای زندگي روزمره او را کمک میکند و از نگراني و اضطرابي که بسياري از مردم در معرض ابتلا به آن هستند دور میسازد.
اما حقیقتاً کارآمدي دعا و نيايش در سلامت روان و عزتنفس چقدر است ؟
در زندگي انسان، عوامل معنوي نيز همانند عوامل فکري و مادي اهميت دارد. چنانکه در قرآن آمده است:
“تنها با ياد خدا دلها آرامش مییابد” و دعا و نيايش خود جزئي از ياد خداست.
ازآنجاییکه افسردگی و اضطراب شایعترین اختلالات روانپزشکی هستند و استفاده از دعا در پیشگیری از اضطراب و افسردگی و توجه به این ارتباط دوسویه مخلوق و خالق حیاتی است،
افرادی که بیشتر به دعا میپردازند سلامت روانی بیشتری دارند.
دعا و درمان بیماریها
در تحقیقات پزشکی که اخیراً انجامشده، دعا کردن بیمار و پزشک بسیار حائز اهمیت است و درروند درمان بیمار اثر مثبت دارد.
در شبهای قدر ، زمان و آمادگی جسمی و ذهنی برای دعا کردن مناسب است و این آمادگی کمک زیادی به تشدید اثر دعا بر افسردگی، اضطراب و استرس و همچنین بهبود خلق دارد.