برای درمان سوزش سر دل دارچین بخوریم یا نه؟

آیا دارچین باعث سوزش سر دل می‌شود؟

در حالی که ممکن است دارچین برای افراد مبتلا به ریفلاکس اسید تحریک کننده شناخته نشود، عوامل محرک هر فرد می تواند متفاوت باشد.

اگر شما یکی از بسیاری از افرادی هستید که هر روز دل درد دارید، رژیم شما می تواند در علائم شما نقش داشته باشد. شاید تعجب کنید اگر بدانید که بین دارچین و ریفلاکس اسید رابطه وجود دارد.

رایج ترین علامت دل درد یا ریفلاکس اسید، احساس سوزش در قفسه سینه است. این اتفاق می افتد زمانی که محتوای اسیدی معده به مری برگردد. برخی ممکن است هنگام مصرف ادویه های معروف، از جمله ترکیبات با دارچین، دچار دل درد شوند. اگرچه هیچ تحقیقی مبنی بر تحریک رایج دارچین در افراد مبتلا به سوزش سر دل وجود ندارد، اما اگر متوجه شده اید که دارچین علائم شما را تشدید می کند، اجتناب از آن کاملاً منطقی است.

ریفلاکس اسید معده چیست؟

سوزش سر دل یک بیماری فوق العاده شایع است که روزانه مردم زیادی را درگیر می‌کند. این بیماری دردناک، استرس زا است و می‌تواند به چیزی جدی‌تر تبدیل شود.

سوزش سر دل که به عنوان ریفلاکس اسید یا ریفلاکس معده (GERD) نیز شناخته می‌شود، سوزش در قفسه سینه است که در هنگام نفوذ اسید معده به مری پس از خوردن غذا اتفاق می افتد. به طور معمول، اسفنکتر تحتانی مری (LES) به اندازه کافی باز می‌شود تا غذا به معده راه یابد و گاز خارج شود. اگر عضله ضعیف شود یا به درستی بسته نشود، اسید می‌تواند به عقب برگردد و باعث احساس سوزش ‌شود، بنابراین بسیاری از مبتلایان خیلی خوب چگونگی این موضوع را می‌دانند. افزایش فشار بر معده می‌تواند وضعیت را بدتر کند، به همین دلیل این بیماری به خصوص در افراد چاق، کسانی که یبوست دارند یا باردار هستند شایع است.

علائم سوزش معده شامل سوزش یا درد در قفسه سینه یا گلو، طعم ترش یا اسیدی در پشت گلو، مشکل در بلع، گرفتگی صدا یا سرفه است. اگرچه گاهی اوقات دل درد نمی‌تواند باعث نگرانی شود، اما علائم مداوم و بی وقفه می‌تواند نشانه ضروری بودن مصرف دارو باشد. برخی از غذاها می‌توانند باعث سوزش معده شوند و ترک مصرف آنها می تواند باعث بهبود این وضعیت شود.

دارچین چیست؟

دارچین ادویه محبوبی است که در بسیاری از غذاها در سراسر جهان استفاده می‌شود. این ماده معمولاً در دسرها، صبحانه و نوشیدنی‌های گرم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

همچنین به لطف ترکیبات گیاهی پلی فنول که دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی هستند، برای سلامتی شما نیز مفید است. به طور خاص، سرشار از اسید سینامیک، سینامالدئید و انواع فلاونوئیدها است.

در دسترس ترین نوع دارچین کاسیا است که معمولاً فرآوری بیشتری دارد و حاوی آنتی اکسیدان های کمتری است. از طرف دیگر، دارچین سیلان دارچین “واقعی” محسوب می‌شود و حاوی آنتی اکسیدان بیشتری است اما یافتن آن در اکثر فروشگاه‌ها سخت است. اطلاعات کمی در مورد تأثیرات این دو نوع دارچین در شرایط سلامتی مانند ریفلاکس اسید وجود دارد.

دارچین و ریفلاکس اسید

تا به امروز، هیچ تحقیقی حاکی از آن نیست که دارچین باعث ریفلاکس اسید می شود یا آن را تشدید می کند.

به طور خلاصه، گزارش شده است که این ماده وضعیت را در بعضی از افراد بدتر می کند، به خصوص در صورت مصرف زیاد.

گفته می شود، این ادویه به ندرت به تنهایی خورده می شود، معمولاً به مقدار کم استفاده می شود و غالباً با سایر غذاهای تحریک کننده مانند قهوه یا شکلات سرو می شود که خوردن مستقیم آن بدتر شدن علائم را دشوار می کند.

علاوه بر این، هیچ مدرک مستقیمی وجود ندارد که نشان دهد دارچین ریفلاکس اسید را درمان می کند؛ بنابراین، بهتر است برای یافتن روش های درمانی موثرتر با پزشک خود همکاری کنید.

عوامل ریفلاکس اسید بسیار متفاوت است

محرک‌های ریفلاکس اسید بسیار فردی هستند و آنچه بر یک فرد تأثیر می‌گذارد ممکن است بر شخص دیگری تأثیر نگذارد؛ بنابراین توجه به عادات غذایی خود برای تعیین اینکه دارچین یا سایر مواد غذایی علائم شما را تحریک می‌کنند مهم است.

اگر فکر می‌کنید دارچین علائم شما را بدتر می‌کند، سعی کنید آن را به مدت 3-4 هفته از رژیم خود حذف کنید. اگر علائم شما بهبود یافت، ممکن است بخواهید این ادویه را محدود یا کاملاً از آن اجتناب کنید. اگر علائم شما بهبود نیافت، می‌توانید دوباره آن را به رژیم غذایی خود وارد کنید.

تا زمانی که تحقیقات بیشتری در دسترس نباشد، بهتر است به صدای بدن گوش دهید و فقط غذاهایی را که علائم ریفلاکس اسید شما را بدتر می‌کنند حذف کنید.

اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، با یک دکتر یا متخصص تغذیه مشورت کنید تا بهترین روش را برای شما تعیین کند.

کدام غذاها با ریفلاکس اسید مرتبط هستند؟

غذاهای اصلی مرتبط با افزایش ریفلاکس اسید، قهوه، شکلات، الکل، نعناع، غذاهای پرادویه و غذاهای اسیدی مانند گوجه فرنگی یا پرتقال هستند. ادویه‌هایی مانند فلفل چیلی، فلفل سیاه، کائن و جوز هندی نیز ممکن است علائم را بدتر کنند.

این غذاها ممکن است اسفنکتر تحتانی مری ( دسته‌ای از عضلات پایین مری که حرکت غذا به داخل معده را کنترل می‌کند و به طور معمول، از خروج اسید از معده و آسیب رساندن به مری جلوگیری می‌کند) را تحریک کنند.

هنگامی که اسفکنر تحتانی مری ضعیف می‌شود، اسید معده می‌تواند به مری برود و به بافت آسیب برساند و منجر به سوزش معده شود.

به طور خلاصه، خوردن مقدار زیادی دارچین ممکن است علائم ریفلاکس اسید را در برخی افراد بدتر کند. همانطور که گفته شد، برای تأیید این ادعاها تحقیقات لازم است.

نکاتی برای مدیریت ریفلاکس معده

یادگیری مدیریت ریفلاکس اسید برای راحتی و سلامتی شما مهم است. ریفلاکس اسید درمان نشده و مداوم می‌تواند منجر به بیماری‌های جدی مانند مری بارت، سرطان مری، مشکل در بلع و درد مزمن شود.

در اینجا چند نکته مفید در مورد سبک زندگی برای مدیریت ریفلاکس اسید آورده شده است:

غذاهای محرک را کاهش دهید

غذاها، نوشیدنی‌ها یا ادویه‌هایی را که ریفلاکس اسید شما را بدتر می‌کنند کاهش دهید یا حذف کنید. برای اکثر افراد، کاهش اندازه و تعداد دفعات مصرف غذاهای محرک، علائم را کاهش می‌دهد و به ندرت نیاز به حذف کامل غذاها خواهید داشت.

اضافه وزن و چاقی به دلیل فشار اضافی شکم که منجر به نشت اسید معده به مری می‌شود، با میزان بیشتری از ریفلاکس اسید همراه است.

سیگار کشیدن را ترک کنید

سیگار کشیدن، اسفنکتر تحتانی مری (LES) را شل کرده و باعث می‌شود اسید معده به مری وارد شود. همچنین خطر سرطان مری را افزایش می‌دهد.

از مصرف الکل خودداری کرده یا آن را محدود کنید

الکل ممکن است اسفکنر تحتانی مری را شل کند و منجر به بدتر شدن علائم شود. مصرف الکل خود را هر از گاهی به یک تا دو نوشیدنی محدود کنید یا به طور کامل از مصرف الکل خودداری کنید.

به صورت نشسته غذا بخورید

دراز کشیدن در طول غذا خوردن یا بعد از غذا به دلیل ورود مقادیر بیشتری اسید معده به مری، منجر به سوء هاضمه و ریفلاکس اسید می‌شود. قبل از دراز کشیدن یا خوابیدن حداقل 2-3 ساعت صبر کنید.

لباس گشاد بپوشید

لباس تنگ فشار بیشتری به شکم وارد می‌کند که می‌تواند ریفلاکس اسید را بدتر کند.

وعده‌های غذایی کوچک و مکرر بخورید

وعده‌های غذایی بزرگتر ممکن است اسید معده بیشتری تولید کرده و فشار شکم را افزایش دهند و منجر به بدتر شدن علائم شوند.

بعد از خوردن غذا از ورزش پرهیز کنید

حداقل 30-60 دقیقه صبر کنید تا غذا قبل از ورزش هضم شود.

اگر علائم شما ادامه یافت یا بدتر شد، برای توصیه‌های شخصی با پزشک خود صحبت کنید که ممکن است شامل داروهای بدون نسخه یا نسخه پزشک و در موارد نادر جراحی باشد.

روش‌های درمانی برای مقابله با ریفلاکس اسید:

اسیدیته یک مشکل شایع است. اگر شما به طور معمول غذاهای تند می‌خورید، الکل می‌نوشید، یا غذاهایی با شکلات مصرف می‌کنید، شکلات باعث می‌شود عضله پایین مری شما کمی شل شود که در نهایت ممکن است باعث ریفلاکس اسید شود. در کنار اجتناب از این غذاها، برخی از روش‌های درمانی نیز وجود دارد. اگر دچار ریفلاکس اسید هستید از این درمان‌های خانگی استفاده کنید:

از برگهای ریحان استفاده کنید

برگ‌های ریحان توانایی طبیعی خنثی سازی ریفلاکس اسید را دارند. یکی از سریع‌ترین روش‌های درمان در این زمینه است. ریحان ادویه خانگی روزمره است که به عنوان چاشنی در بسیاری از غذاها کاربرد دارد. این ادویه خاصیت ضد زخم دارد که سطح اسید معده را کاهش می‌دهد. همچنین معده را به تولید مخاط تحریک کرده و اسید معده را خنثی می‌کند.

روش استفاده از آن

برگ‌های ریحان را به آرامی بجوید و آب آن را بنوشید تا نتیجه بیشتری از آن حاصل شود.

راه دیگر خوردن یک فنجان آب ریحان گرم است.

همچنین می‌توانید عسل را در آب ریحان اضافه کنید اما هرگز شیر به داخل آن نریزید.

استفاده از دانه زیره

دانه‌های زیره همچنین یکی از اقلام رایج خانگی است که طعم غذا را افزایش می‌دهد و عطر و بویی خاص دارد. دانه‌های زیره سبز عوامل طبیعی و گوارشی هستند که به کاهش ریفلاکس اسید در معده کمک می‌کنند و به عنوان کمکی در رفع نفخ شکم، سوء هاضمه و ناراحتی معده عمل می‌کند.

روش

یک راه تهیه چای زیره با ½ قاشق غذاخوری زیره است.

روش دیگر استفاده از مخلوط ادویه‌ها برای بهبود اسیدیته است. در این روش می‌توانید از حل کردن زیره، گشنیز و پودر دانه رازیانه در آب استفاده کنید.

در صورت نیاز شکر را به مخلوطی که در بالا ذکر شد اضافه کنید.

از شیر سرد استفاده کنید

یک درمان مؤثر برای کنار آمدن با اسیدیته استفاده از شیر سرد است. باعث تسکین فوری می‌شود، اما از آن با برگ ریحان استفاده نکنید. شیر دارای کلسیم است که اسید موجود در بدن را خنثی می‌کند و باعث از بین رفتن اسیدیته می‌شود. اگر بعد از هر وعده غذایی اسیدیته دارید، نوشیدن شیر ممکن است باعث بدتر شدن آن شود، بنابراین از انجام این کار خودداری کنید.

روش

شیر توسط بسیاری از افراد به تنهایی مصرف می‌شود، اما چیزی که باید همیشه بخاطر بسپارید نوشیدن آن به صورت سرد است. چیزی به شیر سرد اضافه نکنید، حتی شکر یا عسل. اگر شیر ساده را دوست ندارید، می‌توانید زعفران یا گلاب به آن اضافه کنید تا طعم آن تغییر کند.

از دانه‌های کاروم استفاده کنید

استفاده از دانه های کاروم یکی از رایج‌ترین روش‌های درمانی برای درمان گاز، نوسان و گرفتگی معده است. همچنین نفخ معده را درمان می‌کند، بنابراین اگر از آن برای بهبود اسیدیته معده استفاده کنید منطقی است. دانه‌های کاروم دارای تیمول است که به طور طبیعی در خنثی سازی اسیدیته معده کمک می‌کند.

روش

یک روش مصرف آن افزودن ½ قاشق چای خوری دانه‌های کاروم به پودر زنجبیل خشک است. در صورت وجود نمک سیاه نیز در آن اضافه کنید. آن را با آب بنوشید تا سریع نتیجه بگیرید.

روش دیگر استفاده از آب کاروم است که در آن برگهای کاروم در آب جوشانده شده و صاف شده و مصرف می‌شود.

از آب استفاده کنید

بهترین راه برای جلوگیری از اسیدیته در نوشیدن آب اضافی در وسط غذا است. اگر روزانه اسیدیته را تجربه می‌کنید، پس از بیدار شدن شروع به نوشیدن آب ولرم با معده خالی کنید.

به این هشدارها و احتیاط‌ها توجه کنید

هنگام مصرف هرگونه مکمل، از جمله دارچین، با پزشک و مشاوره تغذیه خود صحبت کنید، زیرا ممکن است تداخلات دارویی به وجود بیاید. به عنوان مثال، طبق یک مقاله منتشر شده در ژوئن 2012 توسط مجله علوم دارویی کاربردی، دارچین کاسیا حاوی کومارین است که در ماده رقیق کننده خون وارفارین یافت می‌شود.
طبق یک مطالعه موردی که در آوریل 2015 منتشر شد، مکمل‌های دارچین نیز در هپاتیت نقش دارند.

دارچین و اسهال

دارچین بعید است که برای بیشتر افراد اسهال ایجاد کند. این ادویه به طور سنتی برای درمان مشکلات دستگاه گوارش مانند اسهال استفاده می‌شود. تجربه اسهال پس از مصرف دارچین ممکن است به هیچ وجه به دلیل دارچین نباشد اما ممکن است نشان دهنده واکنش آلرژیک شما به ادویه باشد.

کلام آخر

اگر تا به حال دچار ریفلاکس اسید شده‌اید، می دانید که غذاهایی که می‌خورید یکی از اصلی‌ترین دلایل این مشکل هستند. گفته شده است که مانند بسیاری از ادویه‌ها، دارچین علائم ریفلاکس اسید را بدتر می‌کند، به خصوص هنگامی که به مقدار زیاد خورده شود. با این حال، در حال حاضر هیچ تحقیقی ثابت نمی‌کند که دارچین باعث ریفلاکس اسید می‌شود یا آن را بدتر می‌کند.

به همین ترتیب بعید است که این شرایط را کاهش دهد. افراد مبتلا به ریفلاکس اسید عوامل مختلفی را برای عود این بیماری تجربه می‌کنند. اگر شک دارید که دارچین باعث ریفلاکس اسید شما شده است، سعی کنید آن را به مدت 3-4 هفته از رژیم غذایی خود حذف کنید تا ببینید علائم شما فروکش می‌کند یا خیر.

برای اکثر افراد، آزمایش و خطا در تغییر سبک زندگی به شما کمک می‌کند عوامل محرک را شناسایی کرده و به خوبی ریفلاکس اسید را مدیریت کنید.