12 موردی که باعث افزایش چربی دور شکم می‌شود.
افزایش چربی دور شکم بسیار برای سلامتی خطرناک است.
با افزایش چربی دور شکم، ریسک ابتلا به بیماری‌هایی مانند: سندروم متابولیک، دیابت نوع 2، بیماری‌های قلبی و عروقی و انواع سرطان‌ها افزایش پیدا می‌کند.
چربی احشایی، واژهای پزشکی است، که برای توصیف افزایش ناسالم چربی دور شکم استفاده می‌شود. چربی احشایی، برای توصیف چربی تجمع یافته دور کبد و سایر ارگان‌های داخل شکمی استفاده می‌شود.
حتی افرادی که وزن مناسب داشته اما از افزایش چربی دور شکم رنج می‌برند، در خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های گفته شده هستند.
در ادامه، به 12 موردی، که می‌تواند باعث افزایش چربی دور شکم شود می‌پردازیم:
نوشیدنی‌ها و غذاهای قندی
بسیاری از افراد، روزانه بیشتر از آن چیزی که فکر می‌کنند، شکر و مواد قندی مصرف می‌کنند.
از غذاهای حاوی قند بالا، می‌توان به کیک‌ها و آب‌نبات، و انتخاب‌های به اصطلاح سالم‌تری، مانند: مافین و ماست منجمد اشاره کرد. نوشابه‌های گازدار، قهوه‌های طعم‌دار و چای شیرین، از محبوب‌ترین نوشیدنی‌های حاوی قند بالا هستند.
مطالعات، از رابطه‌ی معنادار میان دریافت مقادیر بالای قند و افزایش چربی دور شکم خبر می‌دهند. این امر، می‌تواند بهعلت سطح بالا فروکتوز در شیرین‌کننده‌های مصنوعی و افزودنی باشد.
هر دوی شکر معمولی، و شربت ذرت با فروکتوز بالا، سرشار از فروکتوز هستند. این میزان در شکر معمولی 50 درصد و در شربت ذرت 55 درصد است.
با اینکه، مصرف قند فراوان، به هر شکلی، می‌تواند باعث افزایش وزن و افزایش چربی دور شکم شود، اما، نوشیدنی‌های شیرین، مانند: نوشابه، بهعلت اینکه مصرف مقادیر زیاد قند در مدت زمانی کوتاه را ممکن می‌سازند، مشکل‌سازتر هستند.
همچنین، مطالعات نشان داده‌اند، که کالری‌های ناشی از نوشیدنی‌ها و مایعات، اثر مشابه با کالری‌های ناشی از غذاهای جامد را ندارند. تامین کالری بدن از طریق مایعات، باعث عدم ایجاد احساس سیری، و عدم دست‌کشیدن از غذا خوردن می‌شود.
الکل
مصرف زیاد الکل، می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری‌های کبدی، التهاب‌ها و سایر مشکلات سلامتی را افزایش دهد.
مطالعات، از تاثیر الکل در مهار چربی‌سوزی، و ذخیره‌ی بخشی از کالری ناشی از مصرف الکل، به‌شکل چربی شکمی، و در نتیجه، افزایش چربی دور شکم، خبر می‌دهند. شکم آبجو، واژهای است، که برای توصیف این وضعیت به‌کار می‌رود.
چربی‌های ترانس
چربی‌های ترانس را می‌توان مضرترین نوع چربی‌ها دانست.
چربی‌های ترانس، با افزودن هیدروژن، به چربی‌های اشباع نشده، در جهت افزایش پایداری آن‌ها ساخته می‌شوند.
از این چربی‌ها، اغلب، برای افزایش ماندگاری غذاهای بسته‌بندی‌شده، مانند: کلوچه‌ها، مخلوط‌های پخت و کراکر استفاده می‌شود.
مصرف چربی‌های ترانس، باعث ایجاد شرایط التهابی در بدن شده، که خود ریسک مقاومت به انسولین، بیماری‌های قلبی و سایر مشکلات سلامتی را افزایش می‌دهد.
مطالعات حیوانی، از تاثیر مصرف چربی‌های ترانس، در افزایش چربی دور شکم حکایت دارند. در یک مطالعه‌ی 6 ساله، میمون‌هایی که 8 درصد از کالری موردنیاز خود را به شکل چربی‌های ترانس دریافت می‌کردند، وزن بیشتر و 33 درصد چربی دور شکمی بیشتری، در مقایسه با میمون‌هایی که به‌جای چربی‌های ترانس، با چربی‌های اشباع نشده تغذیه می‌شده‌اند، داشته‌اند.
کم‌تحرکی
کم‌تحرکی، یکی از بزرگترین ریسک فاکتورها، برای ابتلا به انواع بیماری‌ها و مشکلات سلامتی است.
در دهه‌های گذشته، با تغییر سبک زندگی، کم‌تحرکی بسیار افزایش یافته است. این امر خود، یکی از دلایل اصلی افزایش میزان چاقی و چربی دور شکمی در افراد است.
در مطالعه‌ای، زنانی که بیشتر از 3 ساعت تلویزیون تماشا می‌کنند، با زنانی که کمتراز یک ساعت در روز تلویزیون تماشا می‌کنند، مقایسه شدند، گروهی، که بیشتراز 3 ساعت در روز به تماشای تلویزیون می‌پرداختند، حدود دو برابر بیشتر در ریسک ابتلا به چاقی شکمی شدید قرار داشتند.
در مطالعه‌ی دیگری، مشخص شد، که کم‌تحرکی، یکی از دلایل افزایش مجدد چربی شکمی پس از کاهش وزن است.
رژیم‌غذایی کم‌پروتئین
دریافت مقادیر مناسب پروتئین، از طریق رژیم‌غذایی، یکی از مهم‌ترین فاکتورها در پیشگیری از ابتلا به اضافه وزن است.
رژیم‌غذایی پرپروتئین، باعث ایجاد احساس پری و سیری شده و سرعت واکنش‌های متابولیک را افزایش می‌دهد. درنتیجه، میزان دریافت کالری، به‌شکل خودبه‌خودی کاهش پیدا می‌کند.
در مقابل، رژیم‌غذایی کم‌پروتئین، می‌تواند باعث تجمع چربی در ناحیه‌ی شکم، در زمان طولانی شود.
در بسیاری از مطالعات، مشخص شده است، افرادی که مقادیر بیشتری پروتئین در رژیم‌غذایی خود مصرف می‌کنند، در ریسک کمتری برای ابتلا به چاقی شکمی قرار دارند.
همچنین در مطالعات حیوانی، مشخص شده است، که میان ترشح هورمون القا کننده‌ی اشتها، یعنی نوروپپتید y و میزان پروتئین رژیم‌غذایی رابطه عکس وجود دارد.
یائسگی
با رسیدن به سن بلوغ، و افزایش ترشح هورمون استروژن در دختران، تجمع چربی‌ها در ران‌ها و باسن افزایش پیدا کرده، تا بدن را برای حاملگی احتمالی آماده کند. با رسیدن به سن یائسگی، ترشح هورمون استروژن به‌شدت کاهش پیدا کرده، و تجمع چربی‌ها در ناحیه‌ی شکم افزایش پیدا می‌کند.
برخی از زنان، در سنین یائسگی، به‌دلایلی مانند: عوامل ژنتیکی و سنی که یائسگی در آن اتفاق می‌افتد، ممکن است با شدت بیشتری به افزایش چربی دور شکم مبتلا شوند.
فلور نرمال روده
باکتری‌های فراوانی در روده‌ی بزرگ زندگی می‌کنند. بسیاری از این باکتری‌ها، برای سلامتی انسان ضروری و لازم هستند، در مقابل برخی از این باکتری‌ها، ممکن است باعث ایجاد بیماری‌ها و مشکلات سلامتی شوند.
برخی از تحقیقات، نشان داده‌اند، که نامتناسب بودن فلور نرمال روده‌ی بزرگ، می‌تواند، ریسک ابتلا به دیابت نوع 2، چاقی، بیماری‌های قلبی و انواع التهابات را افزایش دهد. براساس این مطالعات، افرادی، که از چاقی و اضافه وزن رنج می‌برند، تعداد و انواع بیشتری از باکتری‌های تخمیری را در روده‌ی بزرگ خود دارند.
مصرف آبمیوه‌ها
آبمیوه‌ها، نوشیدنی‌های قندی هستند، که کمتر به آن‌ها توجه می‌شود.
حتی آبمیوه‌های صددرصد طبیعی نیز، حاوی مقادیر زیادی قند، به‌شکل فروکتوز هستند. بااینکه مصرف آبمیوه‌ها، به تامین برخی از ویتامین‌ها و ریزمغذی‌های موردنیاز بدن کمک می‌کند، اما سطح بالای فروکتوز در آن‌ها، ریسک چاقی و افزایش چربی دوز شکم را افزایش می‌دهد.
استرس و افزایش ترشح هورمون کورتیزول
هورمون کورتیزول، هورمونی حیاتی برای ادامه‌ی زندگی است. این هورمون، بدن را برای پاسخ به شرایط استرس‌زا آماده می‌کند.
بااین‌حال، استرس مداوم، و افزایش بیش‌از اندازه‌ی هورمون کورتیزول، می‌تواند باعث چاقی و تجمع چربی در ناحیه‌ی شکمی می‌شود. برای مثال، استرس در بسیاری از افراد، باعث افزایش تمایل به خوردن غذا و افزایش دریافت کالری می‌شود. اما این کالری، به‌جای ذخیره در تمام بدن، بیشتر در ناحیه‌ی شکم تجمع پیدا می‌کند.
رژیم‌غذایی کم‌فیبر
برخی از انواع فیبر در غذا، می‌تواند باعث ایجاد احساس سیری، ایجاد تعادل در ترشح هورمون‌های تنظیم‌کننده‌ی اشتها و کاهش جذب کالری از مواد غذایی شود.
برخی از تحقیقات انجام شده، از نقش مهم رژیم‌غذایی با فیبر بالا، در کاهش و پیشگیری از ابتلا به افزایش چربی دور شکم خبر می‌دهند.
ژنتیک
ژنتیک نقش مهمی در چاقی و تجمع چربی در ناحیه‌ی شکمی دارد.
از ژن‌های دخیل در چاقی و اضافه وزن، می‌توان به ژن‌هایی که مسئول کد کردن رسپتورهای هورمون کورتیزول و لپتین هستند، اشاره کرد.
خواب نامناسب
خواب مناسب یکی از نکات مهم برای حفظ سلامتی است.
کم‌خوابی، و برخی از اختلالات خواب، مانند: آپنه‌ی خواب، می‌تواند باعث اضافه وزن و افزایش چربی دور شکم شود.
در یک مطالعه، در سال 2014، مشخص شد، افرادی که 5 ساعت یا کمتر در شبانه‌روز می‌خوابند، نسبت به افرادی که، خواب مناسب در حد 7 ساعت در شبانه‌روز دارند، بیشتر در ریسک ابتلا به چاقی و اضافه وزن قرار دارند.
منبع نوشته :
https://www.healthline.com/nutrition/12-causes-of-belly-fat-gain
