همه‌ی افراد، در دوره‌ای از زندگی خود، به‌شکل گذرا، با اضطراب و عوارض ناشی از آن درگیر می‌شوند. اما در صورتی، که علائم ناشی از اضطراب، دائمی، شدید یا مختل کننده‌ی زندگی طبیعی شخص باشد، احتمال ابتلای فرد به اختلالات اضطرابی مطرح می‌شود.
یک نفر از هر سه آمریکایی، در طول زندگی خود، یکی از انواع اختلالات اضطرابی را تجربه می‌کند.
انواع گوناگونی از اختلالات اضطرابی وجود دارد، از میان آن‌ها، می‌توان به: فوبیا، اختلال هراس، اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال اضطراب جدایی اشاره کرد.
در ادامه، با انواع اختلالات اضطرابی، روش تشخیص و درمان آن‌ها بیشتر آشنا می‌شویم.
اضطراب چیست؟
پاسخ ما در برابر موقعیت‌های استرس‌زا متفاوت است. بسیاری از ما، در طی یک واکنش بیولوژیک طبیعی، با قرار گرفتن در یک موقعیت اضطراب‌آور، علائمی مانند: نگرانی، ترس، استرس و عصبی بودن را نشان می‌دهیم. این واکنش‌ها، با خارج شدن از موقعیت اضطراب‌آور تمام می‌شوند.
در اختلالات اضطرابی، فرد ممکن است، حتی در مواقعی که هیچ عامل اضطراب آوری وجود ندارد، احساس نگرانی و استرس شدید و دائمی را تجربه کند.
اختلالات اضطرابی، شایع‌ترین نوع از اختلالات روانی در ایالات متحده هستند. در صورتی فرد به اختلالات اضطرابی مبتلا است، که دچار علائم مزمن و مختل کننده‌ی زندگی روزمره باشد. از علائم اختلالات اضطرابی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- احساس نگرانی و ترس شدید
- بی‌قراری
- عصبی بودن
- ترس
- تحریک‌پذیری
- احساس ترس غیرمنطقی از خطر
- افکار مسابقه‌ای
- تنگی نفس، یا تنفس سریع
- مشکلات خواب
- سردرد و دل‌درد
- تپش قلب
- لرزش دست‌ها
- انقباضات عضلانی
انواع اضطراب
انواع گوناگونی از اضطراب، یا اختلالات اضطرابی وجود دارند. در ادامه، با برخی از انواع شایع آن، بیشتر آشنا می‌شویم.
اختلال اضطراب فراگیر (GAD)
مبتلایان به اختلال اضطراب فراگیر، احساس نگرانی شدید و غیرقابل کنترلی را تجربه می‌کنند. این احساس نگرانی، اغلب به شکل تفکر زیاد از حد و طولانی درباره‌ی اتفاقات احتمالی آینده خود را نشان می‌دهد. فردی مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر است، که این علائم را برای بیشتر روزها، در طول حداقل 6 ماه تجربه کرده باشد.
اختلال اضطراب اجتماعی (فوبیای اجتماعی)
اختلال اضطراب اجتماعی، که فوبیای اجتماعی نیز نامیده می‌شود، ترس از مورد تمسخر واقع شدن، خجالت زده شدن یا نقد شدن در یک جمع، مانند: محیط کار یا مدرسه است.
ممکن است فرد، در صحبت با دیگران، یا حضور در جمع‌های بزرگ مشکل داشته باشد. دوری‌گزینی از این محیط‌ها و موقعیت‌ها، در مبتلایان به اختلال اضطراب اجتماعی شایع است.
اختلال ترس (Panic Disorder)
اختلال ترس، با حملات ناگهانی و تکرار شونده ترس مشخص می‌شود.
این حملات، اغلب بدون هیچ نشانه و هشداری آغاز شده، و باعث ایجاد علایم فیزیکی، مانند: درد قفسه سینه، تنگی نفس، تعریق، لرز و سرگیجه می‌شود. در طی حملات ترس، فرد ممکن است، احساس جدا شدن از واقعیت یا احساس وقوع قریب‌الوقوع مرگ یا یک اتفاق ناخوشایند را داشته باشد.
به‌طور معمول، حملات ترس کمتر از 20 دقیقه طول می‌کشد.
فوبیا
فوبیا، به ترس شدید، غیرطبیعی و فلج‌کننده، نسبت به یک مکان، موقعیت یا شئ خاص گفته می‌شود.
از انواع شایع فوبیا، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آکروفوبیا (ترس از ارتفاع)
- کلاستروفوبیا (ترس از مکان‌های بسته)
- آئروفوبیا (ترس از پرواز)
- هموفوبیا (ترس از خون)
- تریاپانوفوبیا (ترس از آمپول)
- هیدروفوبیا (ترس از آب)
اختلال اضطراب جدایی
این نوع اختلال ، به‌طور شایع در کودکان اتفاق می‌افتد. اما بزرگسالان نیز، در صورتی که، ترس شدید از وقوع یک اتفاق بد برای شخصی خاص در زندگی خود را داشته باشند، می‌توانند به این نوع اضطراب مبتلا شوند.
در کودکان، علائم شامل، ترس، نگرانی و اضطرابی است، که در هنگام جدایی کودک از والدین یا عزیزانش بروز پیدا می‌کند. علائم در بزرگسالان، می‌تواند به شکل احساس ترس و نگرانی بسیار شدید، از وقوع اتفاقی بد برای یکی از عزیزان یا اعضای خانواده بروز پیدا می‌کند.
آگورافوبیا
آگورافوبیا، احساس ترس و اضطراب شدید، درباره‌ی وقوق اتفاقی بد در یک موقعیت یا یک مکان خاص (بیشتر بیرون از خانه) است. شخص مبتلا به آگورافوبیا، معمولا خود را در خانه حبس کرده و از قرار گرفتن در محیط یا موقعیت استرس‌زا، به هرشکلی خودداری می‌کند.
سایر انواع اختلال اضطرابی
از انواع کمتر شایع این نوع بیماری ، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- سکوت انتخابی، نوعی اختلال، که در آن شخص باوجود داشتن توانایی تکلم، از صحبت کردن در موقعیت‌هایی خاص، یا درمقابل اشخاصی خاص ناتوان است.
- اختلالات اضطرابی ناشی از مصرف دارو یا مواد اعتیادآور
- اختلالات اضطرابی ناشی از سایر بیماری‌ها و مشکلات پزشکی
برخی از اختلالات روانی، شباهت بسیاری با اختلالات اضطرابی داشته و در گذشته در این مجموعه‌ی اختلالات اضطرابی تقسیم‌بندی می‌شده‌اند، اما امروزه خود در دسته‌ای جداگانه قرار می‌گیرند:
- اختلال وسواس فکری-عملی و سایر اختلالات مشابه
- اختلالات سازگاری، مانند: اختلال اضطراب پس از سانحه
تشخیص اختلالات اضطرابی چگونه است؟
یک متخصص بیماری‌های روان، یا یک پزشک، می‌تواند، اختلالات اضطرابی را تشخیص دهد. تشخیص اختلالات اضطرابی، با گرفتن شرح و حال و معاینه فیزیکی آغاز می‌شود. پس از آن، باید ابتلا به برخی از بیماری‌ها، مانند: اختلالات تیروئید، که می‌توانند، علائم اضطراب را ایجاد کنند، رد شوند. ممکن است پزشک برای رد این بیماری‌ها و شرایط، درخواست انجام برخی تست‌ها و آزمایشات، مانند: آزمایش خون را داشته باشد. باید توجه داشت، که اضطراب ممکن است در نتیجه‌ی عوارض مصرف برخی داروها، مانند: لوودوپا و سیکلوسپورین، نیز ایجاد شود. در نتیجه، گرفتن شرح و حال دارویی کامل نیز به تشخیص علت احتمالی اضطراب کمک می‌کند. در صورتی، که اضطراب در نتیجه‌ی این علل ایجاد نشده باشد، بررسی و ارزیابی روانی آغاز می‌شود.
در طی ارزیابی روانی، درمانگر، درباره‌ی نوع علائم، شدت آن‌ها، تاثیر آن‌ها بر زندگی روزمره، سابقه‌ی اختلالات روانی در گذشته یا در دیگر اعضای خانواده سوال می‌کند.
اضطراب چگونه درمان می‌شود؟
اضطراب ممکن است، غیرقابل تحمل و بسیار آزاردهنده باشد. بااین‌وجود، راه‌هایی برای درمان علائم ناشی از اضطراب، و کاهش حس بد و آزاردهنده‌ی ناشی از ابتلای به آن وجود دارد. از روش‌های شایع درمان اضطراب، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- روان‌درمانی: روان‌درمانی یا مشاوره، روشی برای درمان اختلالات روان، مانند: اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات روانی، احساسی و عاطفی است. روان‌درمانی، توسط یک درمانگر، مشاور، روان‌شناس یا روان‌پزشک، با هدف کاهش، یا حذف علائم آزاردهنده‌ی ناشی از اختلالات روانی انجام می‌شود. ازمیان روش‌های گوناگون روان‌درمانی، برخی از آن‌ها، برای درمان اضطراب و اختلالات اضطرابی، موثرتر هستند، از میان آن‌ها می‌توان به: رفتاردرمانی شناختی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان بین‌فردی و روان‌درمانی پویشی اشاره کرد.
- داروها: داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب، مانند: مهارکننده‌های بازجذب سروتونین، سه‌حلقه‌ای‌ها، بنزودیازوپین‌ها و بتابلوکرها، در خط اول درمان اضطراب و اختلالات اضطرابی قرار دارند.
- اصلاح سبک‌زندگی و سایر روش‌های موثر: برای کاهش این اختلال و درمان اختلالات آن، می‌توان از تیکنیک‌های ریلکسیشن، انجام ورزش و فعالیت‌های فیزیکی به شکل روزانه، طب سوزنی، مدیتیشن، حفظ بهداشت خواب و کاهش یا حذف مصرف نوشیدنی‌های الکلی و کافئین‌دار، نیز کمک گرفت.
منبع نوشته :
https://nyulangone.org/conditions/anxiety-disorders-in-adults/diagnosis
