تیروئید چشمی، یک بیماری خودایمنی است.
اختلال در عملکرد غده تیروئید میتواند به صورت ترشح بیش از حد هورمون(پرکاری تیروئید ) و یا ترشح کم هورمون ( کم کاری یا هیپوتیروئید) باشد. این اختلالات منجر به علائم مختلفی در بدن می شود و یکی از عضوهایی که تحت تاثیر قرار میدهد چشم است.
مشکلات چشمی ناشی از تیروئید در اغلب موارد در افرادی رخ میدهد که تیروئیدی پرکار دارند، مانند پرکاری گریوز که افتالموپاتی گریوز یا بیماری چشمی تیروئیدی نامیده میشود. گاهی ممکن است این بیماری در کم کاری تیروئید و یا حتی در کسانی که تیروئید طبیعی دارند، نمایان شود.
تیروئید چشمی، یک بیماری خودایمنی است که طی آن آنتی بادی هایی تیروئیدی (ضد تیروگلوبولین ، آنتی بادی ضد میکرزوم تیروئید ( آنتی تیروپروکسیداز ) و ایمنوگلوبولین محرک تیروئید) داخل بدن ترشح می شود. این آنتی بادی ها اغلب سبب افزایش فعالیت تیروئید می شوند ولی ممکن است اثر مهار کنندگی نیز داشته باشند و منجر به کاهش غده تیروئید شوند و همچنین بر بافت های داخل و سطح چشم اثر می گذارند.
علایم بیماری تیروئید چشمی
بیمارانی که دچار پرکاری تیروئید هستند، درجات مختلفی از تیروئید چشمی را دارند.
علایم ابتدایی این بیماری:
- ناراحتی و درد هنگام پلک زدن
- خشکی چشم
- بیرون زدگی چشم
- خارش چشم
- بیرون زدگی چشم در اثر تجمع آب و مواد پروتئینی در پشت چشم
- چشمان فرد حالت خیره شدن دارد و در هنگام خواب باز میباشد.
- باز بودن و بیرون زدگی زیاد چشم منجر به خشکی قرنیه چشم و آسیب به عصب چشم میشود.
- نگاه کردن به بالا و اطراف برای چشم دردناک است و حرکات چشم محدود میشود.
در موارد شدید بیماری:
- فرد دچار دوبینی میشود و ممکن بینایی خود را از دست بدهد.
شدت بروز بیماری در دو چشم متفاوت است و در افرادی که سیگاری هستند، بیماری دیابت دارند، در بانوان و در رنج سنی میان سالگی، شایع تر است.
درمان بیماری تیروئید چشمی:
- استفاده از قطره و پماد چشمی
- دارو های ضد التهاب و ضد ایمنی
- رادیوتراپی
- در نهایت جراحی چشم
لازم به ذکز است سیگار کشیدن روند درمان بیماری را مختل میکند و افراد سیگاری برای درمان حتما باید سیگار را ترک کنند.
